Asasinato de John Lennon: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Repercusións: texto traducido desde a wiki .es:Asesinato_de_John_Lennon#Repercusiones |
m Arranxos varios, replaced: {{listaref|2}} → {{Listaref|30em}} using AWB |
||
Liña 2:
O luns [[8 de decembro]] de [[1980]], '''John Lennon foi asasinado''' de cinco disparos efectuados por parte de [[Mark David Chapman]] na entrada do edificio onde vivía, o [[edificio Dakota]]. [[John Lennon|Lennon]] acababa de regresar do Record Plant Studio coa súa esposa, [[Yoko Ono]].
John Lennon foi un influyente [[músico]] [[Reino Unido|británico]] de [[música rock|rock]] que adquiriu fama mundial por ser un dos membros fundadores da banda [[The Beatles]], pola súa carreira como solista, e polo seu labor como [[Activismo|activista político]] en contra das guerras. Foi declarado morto á súa chegada ao [[St. Luke's-Roosevelt Hospital Center]], onde ademais sinalouse que ninguén podería vivir máis duns poucos minutos logo de sufrir tales lesións, pois perdera o 80% do seu volume sanguíneo. Pouco despois, nas estacións locais de noticias reportouse a morte de Lennon, polo que se congregou unha multitude no Roosevelt Hospital e en fronte do edificio Dakota.
Foi [[cremación|incinerado]] o [[10 de decembro]] de [[1980]], no Cemiterio Ferncliff de Hartsdale, Nova York; as [[Cremación#Incineración e recolección de cinzas|cinzas]] foron entregadas a Ono, quen decidiu non realizar un funeral por el, aínda que se realizaron varias homenaxes e tributos no seu honor.
== Asasinato ==
A mañá do 8 de decembro de 1980, a fotógrafa [[Annie Leibovitz]] foi ao apartamento de Ono e Lennon para realizar unha [[sesión fotográfica]] para a revista ''[[Rolling Stone
Mentres Lennon e Ono camiñaban cara ao seu [[limusina]], foron rodeados por varios individuos que buscaban [[autógrafo]]s; entre estes, Mark David Chapman.<ref name="CrimeLibrary">{{cita web |url=http://www.crimelibrary.com/terrorists_spies/assassins/chapman/7.html |título=Is That All You Want? |obra=Courtroom Television Network |dataacceso=14/04/2013|lingua=inglés }}</ref> Era común que os fanáticos esperasen fóra do edificio Dakota para ver a Lennon e obter o seu autógrafo.<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,924600,00.html "The Last Day In The Life", Jay Cocks, TIME Magazine, 22 de decembro de 1980]</ref> Chapman, un empregado de hospital de 25 anos de idade e proveniente de [[Honolulu|Honolulu, Hawaii]], había ir por primeira vez a Nova York para matar a Lennon en novembro pero cambiou de opinión e regresou ao seu fogar.<ref>{{Cita novas |url=http://www.people.com/people/archive/article/0,,20079581,00.html |título=Descent Into Madness |obra=[[People]] |data=22 de xuño de 1981|lingua=inglés}}</ref> Silenciosamente, entregoulle a Lennon unha copia de ''[[Double Fantasy]]'', e Lennon asinouno. Tras facelo, Lennon cortesmente preguntoulle, «É todo o que queres?», e Chapman asentiu. O fotógrafo e fan de Lennon, Paul Goresh, tomou unha foto do encontro.<ref name="How stuff works 52">{{cita web |url=http://people.howstuffworks.com/john-lennon52.htm |título=John Lennon Encounters Mark David Chapman |apelido=Buskin |nome=Richard |data=3 de xullo de 2007 |obra=Howstuffworks.com |dataacceso=17 de marzo de 2010|lingua=inglés }}</ref>
Liña 20:
No exterior, o porteiro Perdomo quitou a pistola da man a Chapman e a pateó lonxe da beirarrúa.<ref name="CrimeLibrary2" /> Chapman, a continuación, quitouse o abrigo e sombreiro para prepararse da chegada da policía para mostrar que non levaba ningún tipo de arma oculta e sentouse na beirarrúa. O porteiro Perdomo gritoulle a Chapman «Dásche conta do que fixeches?», ao cal Chapman con moita calma respondeu «Si, acabo de disparar a John Lennon». Os primeiros policías en chegar foron Steve Spiro e Peter Cullen, quen estaban na Rúa 72 con[[Broadway]] cando escoitaron un informe de disparos ocorridos no edificio Dakota. Os oficiais atoparon a Chapman sentado «moi acougado» na beirarrúa. Informaron que Chapman deixara caer o revólver ao chan e sostiña un libro de peto, ''[[O vixía no centeo|The Catcher in the Rye]]'', de [[J.D. Salinger]].<ref name="insanity defense">{{cita web |url=http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?sec=health&res=9E00E1D8133BF93AA35751C0A967948260 |título=Lennon Murder Suspect Preparing Insanity Defense |apelidos=Montgomery |nome=Paul L. |data=9 de febreiro de 1981 |obra=The New York Times |dataacceso=18/01/2014|lingua=inglés}}</ref> Chapman escribira unha mensaxe na parte interior de tápaa do libro: «Para Holden Caulfield. De Holden Caulfield. Esta é a miña declaración». Máis tarde diría que a súa vida reflectía a de [[Holden Caulfield]], o protagonista do libro.[[Ficheiro:Dakota Apartments Entryway.jpg|miniatura|dereita|215px|Vista lateral da entrada do edificio Dakota mostrando os chanzos que Lennon camiñou antes de morrer no vestíbulo.]]O segundo equipo de oficiais en chegar uns poucos minutos despois foron Bill Gamble e James Moran. Inmediatamente cargaron a Lennon no seu coche patrulla e levarono rápidamente ao [[St. Luke's-Roosevelt Hospital Center|Hospital Roosevelt]]. O oficial Moran dixo que colocaron a Lennon no asento traseiro.<ref name="DailyMirror8December">{{cita web |nome=David |apelidos=Edwards |url=http://www.mirror.co.uk/news/tm_objectid=16442570&method=full&siteid=94762&headline=monday-8th-december-1980--lennon-s-last-day--name_page.html |título=Lennon’s Last Day |obra=[[Daily Mirror]] |data=3 de decembro de 2005 |dataacceso=18/01/2014|lingua=inglés}}</ref> Moran preguntou «Sabes quen es?»; hai versións contradictorias sobre o que sucedeu despois. Nunha dise que Lennon asentiu lixeiramente e tratou de falar, pero só foi capaz de facer un son de gorgoteo, e perdeu o coñecemento pouco despois.<ref name="Lennonshotonwaytoseeson">{{cita web |url=http://www.thestar.com/entertainment/article/223747 |título=Lennon shot on way to see son |obra=Thestar.com |dataacceso=18/01/2014|lingua=inglés}}</ref>
O Dr. Stephan Lynn recibiu a Lennon na sala de emerxencias do Hospital Roosevelt. Cando Lennon chegou non tiña pulso e non respiraba. O Dr. Lynn e outros doutores traballaron durante 20 minutos, abrindo o peito de Lennon e intentando facer unha masaxe cardíaco manual para restablecer a circulación, pero o dano nos vasos sanguíneos arredor do corazón era demasiado grande.<ref>[http://www.nytimes.com/2005/12/08/nyregion/08lennon.html "Recalling the Night He Held Lennon's Still Heart", Corey Kilgannon, ''New York Times'', 8 de diciembre de 2005]</ref> Lennon foi declarado morto á chegada á sala de emerxencias do Roosevelt Hospital ás 11:15 p.m polo Dr. Lynn.<ref name="Death Certificate">{{cita web |data=22 de xuño de 2004 |url=http://www.jfkmontreal.com/john_lennon/Death_Cert.htm|título=John Lennon Death Certificate |obra=JFKmontreal.com |dataacceso=6 de diciembre de 2009|lingua=inglés }}</ref> A causa da morte reportouse como unha [[hipovolemia]], causada pola perda de máis do 80% do volume sanguíneo. O Dr. Elliott M.Gross, o Xefe do Servizo Médico Forense, dixo que ninguén podería ter vivido máis duns poucos minutos con tales feridas múltiples de bala. Xa que Lennon foi ferido con catro balas de punta oca, que se expanden ao entrar no obxectivo e perturban gravemente o tecido a medida que viaxan a través do obxectivo, os órganos danados de Lennon estaban practicamente destruídos ao producirse o impacto.Ono, chorando mentres dicía «Ai non, non, non, non... díganme que non é verdade», foi levada ao Roosevelt Hospital e entrou en estado de ''shock'' despois de saber que o seu marido morrera.
▲O Dr. Stephan Lynn recibiu a Lennon na sala de emerxencias do Hospital Roosevelt. Cando Lennon chegou non tiña pulso e non respiraba. O Dr. Lynn e outros doutores traballaron durante 20 minutos, abrindo o peito de Lennon e intentando facer unha masaxe cardíaco manual para restablecer a circulación, pero o dano nos vasos sanguíneos arredor do corazón era demasiado grande.<ref>[http://www.nytimes.com/2005/12/08/nyregion/08lennon.html "Recalling the Night He Held Lennon's Still Heart", Corey Kilgannon, ''New York Times'', 8 de diciembre de 2005]</ref> Lennon foi declarado morto á chegada á sala de emerxencias do Roosevelt Hospital ás 11:15 p.m polo Dr. Lynn.<ref name="Death Certificate">{{cita web |data=22 de xuño de 2004 |url=http://www.jfkmontreal.com/john_lennon/Death_Cert.htm|título=John Lennon Death Certificate |obra=JFKmontreal.com |dataacceso=6 de diciembre de 2009|lingua=inglés }}</ref> A causa da morte reportouse como unha [[hipovolemia]], causada pola perda de máis do 80% do volume sanguíneo. O Dr. Elliott M.Gross, o Xefe do Servizo Médico Forense, dixo que ninguén podería ter vivido máis duns poucos minutos con tales feridas múltiples de bala. Xa que Lennon foi ferido con catro balas de punta oca, que se expanden ao entrar no obxectivo e perturban gravemente o tecido a medida que viaxan a través do obxectivo, os órganos danados de Lennon estaban practicamente destruídos ao producirse o impacto.Ono, chorando mentres dicía «Ai non, non, non, non... díganme que non é verdade», foi levada ao Roosevelt Hospital e entrou en estado de ''shock'' despois de saber que o seu marido morrera. <ref name="RS951"/> O día seguinte, Ono emitiu unha declaración: «Non» hai «ningún funeral para John. John amou e rezou pola raza humana. Por favor, fagan o mesmo por el. Con cariño, Yoko e Sean».<ref name="RS951">{{cita novas |apelido=Cave |nome=Damien |coautores=Matt Diehl, Gavin Edwards, Jenny Eliscu, David Fricke, Lauren Gitlin, Matt Hendrickson, Kirk Miller, Austin Scaggs, and Rob Sheffield |título=The death of John Lennon in 1980: 50 moments that changed the history of rock & roll |obra=[[Rolling Stone]] |issue=951 |páxina=140 |data=24 de xuño de 2004 |url=http://www.rollingstone.com/news/story/6085503/the_death_of_john_lennon_in_1980 |issn=0035-791X |dataacceso=16 de novembro de 2007
}}</ref>
Liña 37 ⟶ 36:
== Notas ==
{{
== Véxase tamén ==
| |||