Artello (artrópodos): Diferenzas entre revisións

En [[zooloxía]] chámase '''artello''' (voz patrimonial)<ref>[http://academia.gal/dicionario_rag/loadNoun.do?current_page=1&id=1921955 '''artello''' no dicionario da [[RAG]].]</ref> <ref>Nieto Nafría, J. M. e Mier Durante, M. P. (1985): ''Tratado de Entomología''. Barcelona: Ediciones Omega, S.A. ISBN 84-282-0748-8, p. 599.</ref> <ref>VV. AA. (2009): ''Gran dicionario Xerais da lingua''. Volume 1. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 978-84-09914-071-1.</ref> ou '''artículo'''{{Cómpre referencia}} (termo culto), do [[latín]] ''articŭlus'', "articulación", "xuntura dos ósos (ou dos membros)" (e "os mesmos membros"), "nó" (dos dedos ou das plantas), "parte", "división",<ref>En latín, ''articŭlus, -i'' (s. m.) é o diminutivo de ''artūs, -uum'' (s. m. pl.), "as articulacións", "os membros ou extremidades" (do corpo), e, en poesía "o corpo enteiro").</ref> a cada unha das partes en que se dividen os [[apéndice (artrópodos)|apéndices]] —[[pata (artrópodos)|patas]], [[antena (artrópodos)|antenas]] , [[palpo]]s etc.— dos [[artrópodos]]. Ambas as voces úsanse tamén en [[botánica]].

Os artrópodos caracterízanse pola súa [[simetría bilateral]], pola metamerización, é dicir, a división do seu [[corpo]] en segmentos ou [[metámero]]s, polos seus apéndices articulados, e polo seu [[exoesqueleto]]. Na maior parte deles os metámeros poden diferir polo seu desenvolvemento, a súa estrutura ou a súa función, e tamén poden ser distintos nas diversas rexións do corpo (cabeza, tórax e abdome, algunhas veces, como en [[crustáceos]] e [[arácnidos]], fusionadas as dúas primeiras formando un [[cefalotórax]]). En todos os metámeros que compoñen o seu corpo, excepto o [[ácron]] e o [[telson]] ou pixidio, posúen tipicamente un par de apéndices articulados co corpo e constituídos por unha sucesión de partes, os ''artellos'' ou ''artículos''{{Cómpre referencia}}, articulados entre si, que é precisamente a característica á que deben o seu nome. Estes apéndices, fundamentalmente semellantes entre si, foron destinados en principio para a locomoción, pero curso da evolución, por un lado, desapareceron algúns, e por outro, diversificáronse en relación coas distintas funcións que debían desenvolver. Os apéndices articíulanse no segmento comprendido entre o ''[[terguito]]'' e o ''[[esternito]]'', e ocupan unha posición lateral se estes están igualmente desenvolvidos, pero desprázanse ventralmente se o esternito se reduce.<ref name=D'Ancona>D'Ancona, H. (1972), pp. 621-624.</ref> <ref name=Grassé>Grassé ''et al.'' (1976), pp.485-499.</ref>