Sinan: Diferenzas entre revisións

'''Mimar Koca Sinan ibn Abd al-Mannan''' (turco otomán قوجه معمار سنان آغا ), coñecido por '''Sinan''', e aínda '''Mimar Sinan''' (o arquitecto Sinan), naceu o [[15 de abril]] de [[1489]] preto de [[Kayseri]], en [[Anatolia]], ([[Turquía]]. Morreu o [[17 de xullo]] de [[1588]] en [[Estambul]]). Foi un [[arquitecto]] otomán do século XVI, creador da arquitectura clásica otomá, que integra as tradicións orientais e as [[Arte bizantina|bizantina]]s.

 

==Biografía==

==A descuberta da arquitectura==

 

Entre as primeiras obras civís que construiu, deben citarse a [[Ponte Coban Mustafa Pachá]], en [[Svilengrad]], [[Bulgaria]], e a mezquita [[Mezquita de Hüsrev Pachá (Alepo)|Hüsrev Pachá]] (''Hüsrev Paşa Camii'') en [[Alepo]], [[Siria]], esta en [[1536]]-[[1537]].

 

 

===O arquitecto imperial===

 

 

 

 

 

 

Şehzade.

 

'''Sinan''', nesta obra, reinterpretou o estilo de Santa Sofía. Os sete anos que duraran os traballos, demostran o xenio do arquitecto no dominio da organización tanto como no da arquitectura. O caderno de contabilidade da edificación, que ilustra a época, ten chegado ata nós, e dá preciosas indicacións sobre dos métodos de traballo do arquitecto.

 

 

Entre [[1560]] e [[1564]], ergue para o [[Visir|Gran Visir]] [[Rüstem Pachá]], xenro de Suleimán o Magnífico a mezquita [[Mezquita de Rüstem Pachá(Istanbul)|Rüstem Pacá]] (''Rüstem Paşa Camii''), tamén en [[Istanbul]], no barrio de Eminönü . É pequena e está soberbamente proporcionada. É aínda unha obra excepcional, unha xoiña da arte otomana. Achase por encima dunha arcada de almacéns, coma un cantil sobre rúas bordeadas de caravanserrallos, con construccións que talvez remonten á época bizantina. O plano é clásico: forma rectangular, cúpula central apoiada sobre catro semicúpulas e cinco cupulas menores. Estupendos azulexos de [[Iznik]] (a antiga [[Nicea]]) recubren os interiores do templo.

Unha recente restauración resaltou o seu valor, mais o terremoto de [[1999]] danou as súas cupuliñas.

 

'''Sinan''' creou tamén un complexo (''[[Külliyesi]]''), en torno dunha mezquita para [[Nur-Banu|Nurbanu Valide Sultán]], a esposa veneciana de [[Selim II]] e mai de [[Murad III]] ([[1574]]-[[1595]]). A mezquita de[[Mezquita de Atik Valide (Üsküdar)|Atik Valide]] (''Atik Valide Camii'') ou mezquita da sultana-mai, foi construída entre [[1570]] e [[1579]], no barrio de [[Üsküdar]], na parte asiática de Constantinopla. O extenso complexo, máis unha vez, pon de relevo o papel social do templo entre os otomanos, como lugar non só de oración, senón tamén de vida. A mezquita, no centro, chegou ata nós en tres etapas constructivas.

 

A decoración máis significativa está no interior do santuario. Son pinturas nomeadamente motivos florais, plasmados en paineis murais, cubertos de azulexos de porcelana decorados, principalmente cerca do púlpito (''[[minbar|minbar]]''). Como noutros casos, o [[mihrab]], a parede cara a Meca, que orienta os pregos, está decorado con cerámica de [[Iznik]] (Nicea). A porta e as contraventanas da sala de oracións están ornamentados con incrustacións de marfín e nácar.

 

[[Hagia Sophia|Santa Sofía]], construida polos « infieis » constituía a teima dos arquitectos musulmanos. A idade de 80 anos, entre [[1569]] e [[1574]], '''Sinan''' contruiu para [[Selim II]] a mezquita [[Mezquita Selimiye (Edirne)|Selimiye]] (''Selimiye Camii''), en [[Edirne]] (Andrinópole). Por primeira vez, superabanse as dimensións de Santa Sofía.

 

Nesta edificación, que o mesmo arquitecto coidaba como a obra do seu período de mestrado, puxo en práctica o principio da cúpula sobre plano octogonal, problema que xa tentara resolver na mezquita de Rüstem Pachá. '''Sinan''' ergue aquí a cúpula maior - con un diámetro de 31 metros - de todas as que executara. Está sostida por oito piares, e mercé ao espazo que recubre, dá impresión de que o interior do templo é maior do que é na realidade. A cúpula determina asimesmo a visión das liñas principais da fachada externa do santuario. O resto das construccións do complexo están detrás da mezquita. Os catro alminares reclaman a atención desde o primeiro momento. Estes minaretes, de aspecto elegante, foron instalados nas catro esquinas da plataforma cadrada sobre da cal se eleva a mezquita. Nesta obra, '''Sinan''' mostra o seu xenio, que non só vía, senón que era capaz de interpretar a herdanza recibida da Anatolia, única no mundo. Esta mezquita, aínda cando non é a súa derradeira obra, está considerada, con xustos títulos, como unha obra mestra que culmina a síntese da arquitectura turco-otomana da época clásica. Fixa, por así dicilo as regras dese período, pola súa estructura, o tratamento do espazo, as súas proporcións e a súa ornamentación.

 

Entre [[1572]] e [[1577]] '''Sinan''' edificou, no famoso barrio de [[Galata]], preto da [[Mezquita Azul]] (''Sultanahmet Camii''), a mezquita de [[Mezquita de Sokullu Mehmet Pachá (Istanbul)|Sokullu Mehmet Pachá]] (''Sokullu Mehmet Pacha Camii''), encargada polo [[Visir|Grand Visir]] do mesmo nome.