Revisión como estaba o 3 de maio de 2015 ás 14:23 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Cambio o modelo: Cite journal; cambios estética ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 18 de abril de 2016 ás 23:31 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m →‎top: Arranxos varios using AWB Edición máis nova →
Liña 45: O '''ácido L-idurónico''' (IdoA) é o principal [[azucre ácido]] dos [[glicosaminoglicano]]s [[dermatán sulfato]], e [[heparina]]. Tamén está presente en menor proporción no [[heparán sulfato]], composto no que o [[azucre ácido]] predominante é o seu [[epímero]] no carbono 5 [[ácido glicurónico]]. O ácido idurónico é un azucre [[piranosa\|hexopiranosa]]<ref>PubChem compound [http://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/summary/summary.cgi?cid=11877134 IdoA]</ref> <ref>ChemSpider [http://www.chemspider.com/10051462 Líduronic acid]</ref> formado pola oxidación do monosacárido [[idosa]] no carbono 6, onde ten un grupo [[carboxilo]] (COOH), polo que é un [[ácido urónico]]. A maioría das hexopiranosas son estables nalgunha das dúas posibles conformacións en cadeira, <sup>1</sup>C<sub>4</sub> ou <sup>4</sup>C<sub>1</sub>. Pero o L-iduronato é diferente e adopta máis dunha conformación en solución, creándose un equilibrio entre tres confórmeros de baixa enerxía. Estes son os confórmeros en cadeira <sup>1</sup>C<sub>4</sub> e <sup>4</sup>C<sub>1</sub> e un confórmero adicional en bote torcido, o <sup>2</sub>S<sub>0</sub> (ver [[conformación do ciclohexano]]). O ácido idurónico pode ser modificado pola adición dun grupo O-sulfato no carbono 2 para formar o ácido 2-O-sulfo-L-idurónico (IdoA2S). Liña 51: En 2000, LK Hallak sinalou a importancia que ten este azucre na infección polo [[virus respiratorio sincicial humano]] (RSV). Os glicosaminoglicanos que conteñen ácido idurónico, o [[dermatán sulfato]] e o [[heparán sulfato]], son os únicos que inhiben a infección por este virus en [[cultivo celular\|cultivos celulares]].<ref>{{Cita publicación periódica \|journal=Virology \|year=2000 \|volume=271 \|pages=264–75 \|title=Iduronic acid-containing glycosaminoglycans on target cells are required for efficient respiratory syncytial virus infection \|author=Hallak LK, Collins PL, Knudson W, Peeples ME \|url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10860881 \|doi=10.1006/viro.2000.0293 \|pmid=10860881 \|issue=2}}</ref> Cando o ácido idurónico está situado internamente nun [[oligosacárido]], as conformacións <sup>1</sup>C<sub>4</sub> e <sup>2</sup>S<sub>0</sub> (mostradas abaixo para o IdoA2S) son as que predominan. Pode utilizarse a espectroscopía de [[Resonancia Magnética Nuclear]] de protóns para seguir os cambios que se producen no balance do equilibrio entre confórmeros.<ref>{{Cita publicación periódica \| author=Ferro, D. R. Provasoli, A. \| title=Conformer populations of L-iduronic acid residues in glycosaminoglycan sequences \| journal=Carbohydr. Res. \| year=1990 \| volume=195 \| pages=157–167 \| pmid=2331699 \| doi=10.1016/0008-6215(90)84164-P \| issue=2}}</ref> <center>

Ácido idurónico: Diferenzas entre revisións