Leonardo Fibonacci: Diferenzas entre revisións

Como mostra a figura abaixo;

 

 

F(6) = (F(6) - 1) + (F(6) - 2) = 5 e 4 -> 8 ( Suma do Resultado de F(5) e F(4) )<br>

 

* '''''Liber Abaci''''' (''Libro do ábaco''). Foi escrito en 1202 e revisado e aumentado considerablemente en 1228. Divídese en quince capítulos. Un capítulo importante está dedicado ás fraccións graduais, das que expón as súas propiedades. Nelas basea unha teoría dos números fraccionarios e, despois de introducilas nos cálculos de números abstractos, úsaas como instrumento práctico para a obtención de números concretos. Todas as fraccións están presentadas segundo o modo da [[fracción exipcia]], como suma de fraccións con numeradores unitarios e denominadores non repetidos. A única excepción que non se descompón (por motivos filosófico-relixiosos) é a fracción <math>\textstyle \frac{2}{3}</math>,que non xorde dunha imposibilidade aritmética, pois <math>\textstyle\frac{2}{3}=\textstyle\frac{1}{2}+\textstyle\frac{1}{6}</math>. Inclúe unha táboa para descomposición en fraccións unitarias que se le de dereita a esquerda, como nas [[linguas semíticas]].

* '''''Practica Geometriae'''''(''Xeometría práctica''). Ten sete capítulos, e neles aborda problemas de xeometría dimensional referente a figuras planas e sólidas.

* '''''Flos super solutionibus quarumdam questionum ad numerum et ad geometricam pertinentium''''' (''Acio de solucións de certas cuestións relativas ao número e á xeometría''). Comprende quince problemas de análise determinada e indeterminada de primeiro grao. Dous deses problemas foran propostos como desafío a Leonardo por Xoán de Palermo, matemático da corte do emperador Federico II.

* '''''Carta a Teodoro'''''. Misiva que Leonardo enviou a Teodoro, [[astroloxía|astrólogo]] da corte de Federico II, coa resolución de dous problemas. O primeiro é alxébrico, e consiste en atopar obxectos de diferentes proporcións. Estes obxectos levan os nomes de paxaros de diversas especies. [[Paul Ver Eecke]], que traduciu o ''Liber Quadratorum'' ao francés desde o orixinal latino da edición de 1228, opina que puido ser unha cortesía cara a Federico II, que era afeccionado á caza con falcón, prevendo que a súa carta sería levada ao príncipe.<br>O segundo problema é xeométrico-alxébrico. Trátase de inscribir nun [[triángulo isóscele]] un [[pentágono]] equilátero que teña un lado sobre a base do triángulo e outros dous lados sobre os restantes do mesmo. Redúceo a unha [[ecuación de segundo grao]], dando un valor moi aproximado para o lado do pentágono no [[sistema sexaxesimal]].

* '''''Liber Quadratorum''''' (''Libro dos números cadrados''). Consta de vinte [[Proposición (lóxica)|proposicións]], non como compilación sistemática das propiedades dos números cadrados, senón como selección das propiedades que levan a resolver un problema de análise indeterminada de segundo grao que lle fora proposto por Teodoro, astrólogo da corte de Federico II.

 

* [http://www.leonardo-fibonacci-numbers.com/ Sobre a súa vida e o seu traballo] ''(en [[lingua inglesa|inglés]])''

 

{{Control de autoridades}}

 

[[Categoría:Matemáticos de Italia]]

[[Categoría:Nados en 1170]]