Pega azul: Diferenzas entre revisións

Miden entre 33 e 37  cm de lonxitude e as proporcións do seu corpo son semellantes as da pega común, por ben que son máis delgadas e o bico e as patas son algo máis curtos en relación ó corpo. A parte inferior e gris acastañada, a superior máis escura, as veces case castaña. As partes superiores das alas e a cola, que mide entre 16 e 20  cm de longo, son azuladas. A cola aclárase na punta, que ás veces é mesmo branca. A coloración branca da gorxa prolóngase nunha banda lateral estreita ata á caluga. A parte superior da cabeza é negra brillante. O azul das alas, que en condicións de boa iluminación ten aspecto azul ceo brillante, destaca menos en días de mal tempo.

A distribución xeográfica da especie, repartida en dúas zonas moi distantes, é un fenómeno que deu lugar a moitas interpretacións. Os dous grupos de poboación están repartidos, por un lado en [[España]] e [[Portugal]] e por outro en [[China]], [[Corea]], [[Xapón]] e [[Mongolia]].

Segundo unha teoría, esta curiosa distribución sería a consecuencia da desaparición das poboacións intermedias que terían existido na conca mediterránea e o leste de Asia, a consecuencia das glaciacións. Existía outra teoría que supuña que as poboacións europeas non eran autóctonas, e foran introducidas por mariñeiros portugueses contra o século XVI. Contra esta teoría falaría a presenza na Península Ibérica dunha variedade específica, ''C. C. cooki'' , descrita xa en 1830, xa que é improbable que nun período tan curto coma 200 anos se produza unha separación tan clara co resto da especie e o descubrimento de ósos de pega azul en [[Xibraltar]] dunha antigüidade de 44.100 anos<ref>Cooper, J.H. e Voous, K.H (1999) ''Birds bones and biogeography: Iberian azure-winged magpies come in from the cold'' Brittish Birds, 12:659-665</ref> <ref>Cooper, J. H. (2000). ''First fossil record of Azure-winged Magpie Cyanopica cyanus in Europe''. Ibis, 142(1): 150-151.</ref>.

Estudios xenéticos recentes amosarían que as formas europeas constitúen unha especie separada, ''Cyanopica cooki'', aínda que esta situación non foi aínda oficialmente recoñecida. <ref>[http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1691084/pdf/12204127.pdf Koon Wah Fok, Christopher M Wade e David T Parkin ''Inferring the phylogeny of disjunct populations of the azure-winged magpie Cyanopica cyanus from mitochondrial control region sequences''. Proceedings of the Royal Society Biological Sciences Series B, 2002, 269 (1501): 1671-1679].</ref>

As poboacións asiáticas crían tamén en parque e xardíns.

De acordo co censo do ''European Bird Census Council '' <ref> [http://www.birdlife.org/datazone/species/BirdsInEuropeII/BiE2004Sp5735.pdf European Bird Census Council]</ref> a súa poboación en Europa é de entre 250.000 e 360.000 parellas reprodutoras e mantense estable.