Dunha familia patricia e acomodada, estudou [[retórica]] e [[filosofía]] en [[Roma]]. Insatisfeito dunha vida de luxo e pracer trasladouse a [[Affile]] para vivir unha experiencia de estudo e desprendimento. Non atopando acomodo, e seguindo a máxima evanxélica de desprenderse de tódolos bens e dalo todo aos pobres, decidiu habitar nunha cova de difícil acceso en [[Subiaco]]. Nun medio agreste os pastores, vestido de pel e con longos cabelos, os pastores tíñano por un salvaxe. Foron eles os primeiros en achegarse, ata que a súa sona de sabio divulgouse de tal maneira que viñan xentes de toda clase e condición na busca de instrucción e consello. Un grupo de monxes de [[Vivovaro]] pedíronlle que aceptase a dirección da súa comunidade,. conCon reticencias aceptou a encomenda ata que algúns dos que non se encontraron dispostos a aturar o seu réxime de vida conspiraron contra a súa vida. Bieito ofreceulles o seu perdón. e abandonou a comunidade.
Volto a Subiaco, empezou a reunir en comunidades en sinxelas edificacións de madeira a moitos dos que, atraídos pola súa fama venerable, se acolléronseacolleron ás súas directrices, mediante a imitación do seu xeito de vivir. Bieito non facía distinción entre ricos e marxinados e inculcaba a todos o espírito de traballo manual, a imitación do carpinteiro [[Xesús de Nazareth]], de fraternidade e de hospitalidade.
Hostigado pola murmuración do sacerdote da bisbarra de quen se conta que por envexa tentou tamén envenenalo por envexa, encamiñouse para [[Monte Cassino]] onde se adicou a predicar ás xentes do lugar co fin de extirpar os costumes e o culto pagán. Alí cóntase que empezou a edificar unha capela cristiá no lugar do templo pagano adicado a [[Apolo]]. Sendo Monte Cassino un lugar máis accesible, habilitou cuartos para hóspedes, debido aoá numerosa multitude que acudía a entrevistarse con él ou áa compartir a súa vida.
