Guerra hispano-estadounidense: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→O preludio dunha traxedia: ortografía |
→Un conflito hispano-cubano: ortografía |
||
Liña 47:
A rebelión na illa que é unha rebelión independentista, unha loita que comeza en [[1868]]; o movemento renóvase en [[1895]] cando o arancel aduaneiro Wilson-Gorman ([[1894]]), decidido polos Estados Unidos, aumenta un 40% os dereitos de aduana sobre o azucre cubano importado nos Estados Unidos e empeora a miseria dos "peóns", Madrid négase a ceder ante os insurrectos cuxo héroe da primeira rebelión, [[José Marti]], vai morrer en combate, o [[19 de maio]] de [[1895]].
Pola outra banda o xeneral español [[Valeriano Weyler]] exerce unha represión brutal: milleiros de cubanos "reconcentrados" en campos; 200 000 persoas, o que representa o oitavo da poboación, moitos deles van morreren da fame ou de enfermidade, pois é tamén que dende [[1896]] a [[1898]], os insurrectos na súa loita
Nos Estados Unidos, a opinión pública, na súa maioría, toma parte pola causa en favor dos insurrectos cubanos. Esta, influída amplamente polos Comités revolucionarios dos emigrantes cubanos de [[Nova York]] que recollen fondos e envían clandestinamente armas aos rebeldes. Asociacións de protesta, organismos tanto republicanos como demócratas, reclaman a intervención, pero o papel esencial corresponde á prensa do ''Middle West'' e aos ''yellow papers''.
Esta "[[prensa amarela]]", prensa a sensación, exalta ao apoio dos cubanos contra o opresor español. Os diarios máis virulentos son o ''New-York World ''de Joseph Pulitzer e ''Nova York Diario'' de William Randolph Hearst; alcuman ao xeneral Weyler -
Silénciase con todo tamén o feito de que a política da terra queimada afecta tamén os bens americanos. A intervención en Cuba reclámase como unha "cruzada", en virtude da [[Doutrina Monroe]], dos principios da democracia americana e a superioridade da ''raza anglosaxoa''. Os anexionistas americanos fan tamén valer aos medios financeiros, que comprenden unha desestabilización monetaria e bolsista, que os seus intereses económicos están ameazados se non hai intervención e así é como os partidarios desta van gañando cada vez máis influencia.
| |||