Retrovirus: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 61:
|pmc=387345}}</ref> A maioría das insercións de retrovirus endóxenos non teñen función coñecida e formarían parte do que se denominou "[[ADN lixo]]". Porén, moitos retrovirus endóxenos xogan importantes papeis na bioloxía do hóspede, como o control da transcrición de xenes, fusión celular durante o desenvolvemento da [[placenta]] no curso da xerminación dun [[embrión]], e resistencia a infeccións por retrovirus exóxenos. Os retrovirus endóxenos recibiron tamén a atención dos investigadores da área da [[inmunoloxía]].<ref>{{Cita publicación periódica|author=Medstrand P, van de Lagemaat L, Dunn C, Landry J, Svenback D, Mager D |title=Impact of transposable elements on the evolution of mammalian gene regulation |journal=Cytogenet Genome Res |volume=110 |issue=1-4 |pages=342–52 |year=2005 |pmid=16093686 | doi = 10.1159/000084966}}</ref>
 
A transcrición ten lugar do ADN ao ARN, pero a [[reversotranscrición]] transcribe ARN a ADN. O prefixo "retro" en retrovirus refírese a esta inversión do [[fluxo xenético]] do [[dogma central da bioloxía molecular]]. A actividade de reversotrinscritase, ademais de nos retrovirus, foi atopada tamén nas células [[célula eucariota|eucariotas]], nas que permite a xeración e inserción de novas copias de [[retrotransposón]]s no xenoma do [[hóspede]].
 
Cando o retrovirus inserta o seu xenoma no da célula hóspede, este transcríbese e orixina ARNms que saen ao [[citosol]], onde son traducidos ás proteínas necesarias para formar os novos virus. É importante notar que un retrovirus debe traer con el a súa propia [[reversotranscritase]] dentro da súa cápsida, xa que non pode utilizar os encimas das células infectadas.