Álvar Núñez Cabeza de Vaca: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}
m correccións con AWB, replaced: mercader → mercador, sua → súa using AWB
Liña 36:
So 15 homes quedaban vivos, pero foron tratados ben polos indios [[carancagua]]s. Era unha tribo que repartía as súas pertenzas e que carecía de mandos. Quixeron facerlles físicos e doutores, porque eles curaban as enfermidades poñendo as mans e soprando e lles pediron que fixeran iso para que axudaran en algo, pero os españois ríanse desa costume e por iso quitábanlles a comida ata que fixeran o que eles dicían.<ref name=NAUFRAGIOS/> Máis tarde, foron repartidos como serventes das familias dos indios. Os 15 homes acordaron mandar unha expedición de catro homes a [[Pánuco, México|Panuco]] na busca de axuda, pero a expedición fracasou. Tras seis anos de vida como indíxena, aprendendo a cultura do mimbre, a camuflaxe e a guerrilla, ademais de a conxugar chamanismo cos coñecementos médicos que arrastraba da cultura europea.<ref name=articulo>{{cita web|autor=Jesús M. Villazón|título=ALVAR NÚÑEZ CABEZA DE VACA|url=http://www.larevelacion.com/?p=5556|data=3 de agosto de 2011}}</ref>
 
Durante algún tempo Cabeza de Vaca exerceu de mercadermercador entre os indíxenas do territorio da comarca de [[San Antonio, Texas|San Antonio]] e a costa [[Texas|texana]]. Levaba cunchas mariñas e caracoleas aos pobos do interior cambiándoas por cueiros e almagre, isto último o usaban con frecuencia os indios da costa para as súas pinturas.<ref name=articulo />
 
En [[Matagorda]], preto de [[Galveston]], Cabeza de Vaca encontrouse con algúns dos seus antigos compañeiros de expedición: [[Andrés Dorantes de Carranza]], [[Alonso del Castillo Maldonado]] e [[Estebanico]] e xuntos foron nunha nova travesía.<ref name=documental />
Liña 51:
=== Segunda viaxe a América ===
[[Ficheiro:CabezaVaca-Muralla-Jerez00856.jpg|miniatura|200px|Monumento a Álvar Núñez cabeza de Vaca en [[Xerez da Fronteira]]]]
Álvar Núñez Cabeza de Vaca regresou a [[España]] no [[1537]] e conseguiu que se lle outorgara o título de [[Adiantado|Segundo Adiantado]] do [[Río da Prata]]. A finais de [[1540]] iniciou desde [[Cádiz]] a súa segunda viaxe que o levou ao sur do [[América|continente americano]]. Arribou á [[illa de Santa Catarina]], no territorio español que entón era coñecido como [[La Vera]] ou [[Mbiazá]] e que correspondía á [[Gobernación do Paraguai]] e actualmente é parte do estado [[Brasil|brasileiro]]eiro de Santa Catarina.
 
Desde esa illa partiu nunha viaxe por terra, ao longo de case cinco meses, co propósito de chegar á entón vila e forte de [[Asunción|Asunción do Paraguai]], sé da [[gobernación do Río da Prata]]. Guiado por indíxenas [[Tupí (etnia)|tupís]]-[[guaraní]]s cruzou coa suasúa expedición a [[selva paranaense]]. Foi o primeiro [[Europa|europeo]] que descubriu e describiu as [[cataratas del Iguazú]]: {{Cita|«o río da un salto por unhas rochas abaixo moi altas, e da o agua no baixo da terra tan grande golpe que de moi lonxe pode oírse; e a espuma do auga, como cae con tanta forxa, sube no alto dos lanzas e máis»<ref>«el río da un salto por unas peñas abajo muy altas, y da el agua en lo bajo de la tierra tan grande golpe que de muy lejos se oye; y la espuma del agua, como cae con tanta fuerza, sube en alto dos lanzas y más»</ref>|}}.
 
Ao chegar a Asunción entrou en conflito cos capitáns e colonos españois alí establecidos, quen, alentados por [[Domingo Martínez de Irala]], rexeitaban a autoridade do gobernador e os seus proxectos de organizar a colonización do territorio esquecendo a busca dos tesouros dos que falaban os mitos dos indíxenas.
[[Ficheiro:CPonte Placa Alvar.JPG|thumb|Placa en recordo do descubrimento das [[cataratas do Iguazú]] por Álvar Núñez Cabeza de Vaca]]
 
O seu propósito de erradicar a [[anarquía]] e dominar aos insurxentes provocou que os descontentos se sublevaran no [[1544]] e enviaran a Cabeza de Vaca de volta a [[España]] acusado de abuso de poder na represión dos disidentes (como o incendio de Asunción de [[1543]]). En realidade, por exixir o cumprimento das [[Leis de Indias]], as que protexían aos indíxenas dos abusos dos conquistadores, entre outras medidas pouco políticas. O [[Consello de Indias]] desterrouno a [[Orán, Arxelia|Orán]] no [[1545]]. Pena que, quizá, non chegou a cumprir pos Cabeza de Vaca recorreu a sentencia e seguiu pelexando ata o final da súa vida co propósito de ver restablecido a súa honra, xa non a súa facenda.
 
Aínda que os últimos anos da súa vida son descoñecidos quizá, polos documentos atopados por algúns historiadores, crese que finou en [[Sevilla]] o [[27 de maio]] de [[1559]]. É improbable, como afirmaron outros, que tivera algún cargo relevante nos seus últimos anos. Aínda que non consta, puido tomar os hábitos e acabar os seus días nun mosteiro. <ref>{{cita libro | autor = Maura |nome= Juan Francisco | título =El gran burlador de América: Alvar Nuñez Cabeza de Vaca | publisher = Publicaciones de Parnaseo |ano=2008 | lugar = | url =http://parnaseo.uv.es/lemir/Textos/Maura.pdf | isbn = }}</ref>
 
== Obra ==
Liña 70:
== Véxase tamén ==
=== Bibliografía ===
* [http://www.sjuannavarro.com/files/losmitosculturales.pdf Los mitos culturales de la otredad. Revisiones Contemporáneas de los ''Naufragios'' de Cabeza de Vaca], Santiago Juan-Navarro. Florida International Universlty
 
=== Ligazóns externas ===
Liña 81:
| sucesor = [[Domingo Martínez de Irala]]
}}
 
{{ORDENAR:Nunez Cabeza de Vaca}}
{{Control de autoridades}}
 
{{ORDENAR:Nunez Cabeza de Vaca}}
[[Categoría:Conquistadores]]
[[Categoría:Exploradores]]