Revisión como estaba o 17 de xaneiro de 2016 ás 23:49 editar Alfonso Márquez (conversa \| contribucións) 115.599 edicións m Altura (xeometría) ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 29 de marzo de 2016 ás 16:42 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Cambio o modelo: Referencias; cambios estética Edición máis nova →
Liña 2: \|+ style="font-size: larger;"\|'''Maserati 250f'''</font><br> \|- \|align="center" colspan=2\|[[~~Image~~Ficheiro:Maserati 250 F, Bj. 1957 (1977-08-14) Südkehre.jpg\|250px]] \|- ! colspan="2" bgcolor="#e3e3e3" \| Maserati Liña 71: == Detalles mecánicos == [[~~ficheiro~~Ficheiro: Maserati 250F Avignon.jpg \| thumb \| left \| Maserati 250F no Festival do motor de Aviñón de 2014]] O 250F utilizou principalmente o motor SSG 220 bhp (@ 7400 rpm) de 2.5-litros [[Maserati A6]] [[6 en liña]], [[Tambor de freo]] acanalado 13.4 ", suspensión dianteira independente Wishbone e un eixe traseiro [[De Dion]]. Foi construído por [[Gioacchino Colombo]], [[Vittorio Bellentani]] e [[Alberto Massimino]]; o traballo tubular era de [[Valerio Colotti]]. Unha versión simplificada con carrozaría cas rodas parcialmente cubertas (similar ao 1954 [[Mercedes-Benz W196 \| Mercedes-Benz W196 "Typ Monza"]]). Utilizouse no [[Gran Premio de Francia de 1956]].<ref name="GPDataBook">Grand Prix Data Book, David Hayhoe & David Holland, 2006</ref> == Historia nas carreiras == Liña 82: O primeiro 250F correu no [[Gran Premio de Arxentina de 1954]] onde [[Juan Manuel Fangio]] gañou a primeira das súas dúas vitorias antes de marcharse ao novo equipo [[Mercedes-Benz na Fórmula 1\|Mercedes]]. Fangio gañou o Campionato Mundial de Pilotos de {{f1\|1954}}, con puntos gañados tanto con Maserati como con Mercedes-Benz; [[Stirling Moss]] correu co seu 250F de propiedade privada a tempada completa en {{f1\|1954}}. En {{f1\|1955}} presentou unha [[caixa de cambios]] de 5 velocidades, unha [[fuel injection]] SU (240 bhp) e [[freo de disco\|freos de disco]] [[Dunlop Tyres \| Dunlop]]. [[Jean Behra]] liderou un equipo oficial de cinco membros que incluía a [[Luigi Musso]]. En 1956 [[Stirling Moss]] gañou os Grandes Premios de [[Gran Premio de Mónaco de 1956 \| Mónaco]] e [[Gran Premio de Italia de 1956\|Italia]], ambos nun coche oficial. En 1956 presentaronse tres coches '''250F T2''' por primeira vez para os pilotos oficiais. Desenvolvido por [[Giulio Alfieri]] utilizando tubos de aceiro máis lixeiros que locian un delgado, carrozaría máis ríxida e nalgunha unidade o novo [[motor V12]] de 315 bhp (235 kW), malia que non ofrecía ningunha verdadeira vantaxe sobre o maior 6 en liña. Máis tarde desenvolveuse o V12 de 3 litros que gañou dúas carreiras no [[Cooper T81]] e [[Cooper T86 \| T86]] desde 1966 ata 1969, a última variante do motor, o "Tipo 10" tiña tres válvulas e dúas buxías por cilindro. En {{f1\|1957}} [[Juan Manuel Fangio]] logrou catro vitorias de campionato, incluíndo a súa lendaria última vitoria no [[Gran Premio de Alemaña de 1957 \| Gran Premio de Alemaña]] en [[Nürburgring]] (04 de agosto de 1957), onde recuperou 48 segundos en 22 voltas, pasando ao líder da carreira, [[Mike Hawthorn]], na última volta para levarse a vitoria. Ao facelo, rachou a marca de volta en Nürburgring, 10 veces. Na tempada {{f1\|1958}}, o 250F foi totalmente superado polos novos coches de F1 con motor traseiro. Con todo, o coche seguía sendo o favorito dos pilotos privados, incluíndo a [[María Teresa de Filippis]], e foi utilizado ata a tempada de F1 de {{f1\|1960}}, o último da fórmula 2,5 litros. Liña 96: Stirling Moss dixo máis tarde que o 250F fora o mellor coche de F1 con motor dianteiro.<ref>http://www.youtube.com/watch?v=Z_A4WjcJ6DQ</ref> == Notas == {{~~referencias~~Listaref}} * [[David McKinney (author)\|David McKinney]], ''Maserati 250F'', == Ligazóns externas == {{commonscat\|Maserati 250F}} * [http://www.ddavid.com/formula1/mas250.htm 250F Overview Article]

Maserati 250F: Diferenzas entre revisións