Philip Johnson: Diferenzas entre revisións

{{Sen notas}}[[Ficheiro:Philip Johnson2.jpg|miniatura|dereita|200px|Philip Johnson.]]

[[Ficheiro:Seagrambuilding.jpg|miniatura|dereita|200px|[[Edificio Seagram]], [[Nova York]], [[1956]].]]

[[Ficheiro:Bank of America Center Houston.JPG|miniatura|dereita|200px|[[Bank of America Center]], [[Houston, Texas|Houston]], [[1984]].]]

[[Ficheiro:PlazaCastillaMadrid.JPG|miniatura|dereita|200px|[[Porta de Europa]], [[Madrid]], [[1990]]-[[1996|96]].]]

Durante a Gran Depresión, Johnson emprazou o seu posto no Museo para botar unha man nas políticas agrarias, colaborando como xornalista. O seu esforzo centrouse na crítica do estado liberal do benestar, cuxo fracaso evidenciouse moito máis nos anos trinta dese século. Como corresponsalcorrespondente cubriu as Reunións de [[Nuremberg]] na [[Alemaña]], a invasión de [[Polonia]] no [[1939]]. A invasión fixo acadar o límite do interese que amosaba Johnson pola política e o xornalismo. Meses despois volveu aos Estados Unidos para ingresar no exército americano. Despois duns anos baixo o uniforme e recoñecidos por el mesmo coma insignificantes, Johnson volveu á Escola de Deseño da Universidade Harvard, perseguindo, deste xeito, a súa derradeira etapa coma arquitecto.

Logo de rematar varias casas na liña de Mies e Breuer, Johnson únese a Mies no deseño dun edificio de 39 plantas, o [[Edificio Seagram]] (1956). Desta colaboración xurdiu unha admirábel torre de bronce e vidro in Park Avenue, cuxa proporción, elegancia dos materiais e rigor construtivo fixo que o [[New York Times]] a xulgase como o edificio máis imortanteimportante do [[século XX]].