Revisión como estaba o 30 de maio de 2015 ás 11:18 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 241.860 edicións →‎Síntese ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 6 de marzo de 2016 ás 12:04 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Substitución automática de texto (-biodisponibilidade +biodispoñibilidade) Edición máis nova →
Liña 56: O paracetamol distribúese rapidamente por todos os tecidos. As concentracións son similares no [[sangue]], a [[saliva]] e o [[plasma sanguíneo\|plasma]]. A taxa de unión ás proteínas plasmáticas é baixa. A [[~~biodisponibilidade~~biodispoñibilidade]] é moi elevada (próxima ao 100%), sendo a ~~biodisponibilidade~~biodispoñibilidade por vía oral do 75-85%. O paracetamol metabolízase principalmente a nivel do fígado. As dúas principais rutas metabólicas son a glucuro e sulfuroconxugación. Esta última vía satúrase rapidamente con doses superiores ás terapéuticas. Soamente unha pequena proporción se metaboliza mediante o sistema [[encima\|encimático]] do [[citocromo P450]] no fígado, por acción das oxidasas mixtas, xerando un intermedio reactivo, N-acetilbenzoquinoneimida que en condicións normais é inactivado (se detoxifica) por reacción cos grupos [[Tiol\|sulfhidrilo]] do glutatión e eliminado nos ouriños conxugado con cisteína e ácido mercaptúrico. Pola contra, durante as intoxicacións graves aumenta a cantidade deste metabolito tóxico. Doses elevadas de paracetamol, saturan as súas outras dúas vías metabólicas e créase un exceso de N-acetilbenzoquinoneimida que esgota os niveis hepáticos de glutatión. Entón o metabolito pode reaccionar covalentemente con aminoácidos das encimas e proteínas hepáticas, ás que inactiva e chega a provocar necrose hepática aguda. Os nenos teñen unha menor capacidade de glucuronidación, o que os fai máis susceptibles a sufrir este trastorno.

Paracetamol: Diferenzas entre revisións