Revisión como estaba o 13 de febreiro de 2016 ás 16:16 editar BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Referencias -> Notas; cambios estética ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 5 de marzo de 2016 ás 17:49 editar desfacer Lameiro (conversa \| contribucións) 61.491 edicións corrixo Edición máis nova →
Liña 1: '''San Martín de Castañeda''' (''Samartín de Castañeda'' en leonés) é unha localidade española do concello de [[Galende]], na provincia de [[provincia de Zamora\|Zamora]], [[Castela e León]]. Pertence ao concello de [[Galende]]. [[Ficheiro:007358 - San Martín de Castañeda (8710254363).jpg\|007358 - San Martín de Castañeda (8710254363)\|miniatura\|Vista de San Martín de Castañeda]] San Martín de Castañeda atópase situado en pleno [[Parque Natural do Lago de Seabra]] e arredores, o maior lago de orixe glaciar de España, ademais dun espazo natural protexido de grande atractivo turístico. A súa situación ao carón do lago, influíu para que os monxes do císter construísen aquí o seu Mosteiro de San Martín de Castañeda, do que se conservan restos dos séculos XVI e XVII. O mosteiro acolle na actualidade o centro de interpretación da natureza do parque natural. Liña 10: == Historia == Probablemente a orixe deste lugar sexa coas as primeiras construcións anexas e de servidume do Mosteiro de San Martín de Castañeda, ~~foran~~ feitas no período suevo-visigótico do século VI. == Mosteiro San Martín de Castañeda == O Mosteiro ~~desta localidade~~ foi un dos maiores complexos relixiosos da provincia de Zamora ata o [[s. XIX]]. Tras a [[desamortización de Mendizábal]] desapareceu parte do seu conxunto histórico, a abadía da fachada sur, existindo actualmente dous espazos de grande interese: por unha banda a igrexa, e por outro a parte que acobilla o Centro de Interpretación do Parque Natural do Lago de Seabra.▼ De orixe descoñecida, sábese que foi reconstruído no 921 por monxes mozárabes procedentes de Córdoba, conservándose oa epígrafe fundacional. Posteriormente, no século XII, sería reformado por iniciativa de [[Afonso VII de León\|Alfonso VII]] que chegou ata os nosos días, e á que pertence a igrexa, exceptuada a parte destruída no século XIX.▼ ▲O Mosteiro desta localidade foi un dos maiores complexos relixiosos da provincia de Zamora ata o [[s. XIX]]. Tras a [[desamortización de Mendizábal]] desapareceu parte do seu conxunto histórico, a abadía da fachada sur, existindo actualmente dous espazos de grande interese: por unha banda a igrexa e por outro a parte que acobilla o Centro de Interpretación do Parque Natural do Lago de Seabra. A igrexa é un edificio con grandes piares cadrados estruturada en tres naves. [[San ~~Martín~~Martiño de Tours]] é o patrón e a súa imaxe consérvase no interior deste templo, pero ademais no friso da porta, encóntrase esculpida en pedra outra imaxe do santo a cabalo, cortando a capa coa súa espada para darlle a metade a un pobre. Outra imaxe de gran valor é o da Virxe da Peregrina, patroa do pobo e cuxa festa se celebra o primeiro domingo de setembro. Estas imaxes, xunto co retablo renacentista e o cadeirado do coro, forman un conxunto de gran valor.▼ ▲De orixe descoñecida, sábese que foi reconstruído no 921 por monxes mozárabes procedentes de Córdoba, conservándose o epígrafe fundacional. Posteriormente, no século XII, sería reformado por iniciativa de [[Afonso VII de León\|Alfonso VII]] que chegou ata os nosos días, e á que pertence a igrexa, exceptuada a parte destruída no século XIX. ▲A igrexa é un edificio con grandes piares cadrados estruturada en tres naves. [[San Martín de Tours]] é o patrón e a súa imaxe consérvase no interior deste templo, pero ademais no friso da porta, encóntrase esculpida en pedra outra imaxe do santo a cabalo, cortando a capa coa súa espada para darlle a metade un pobre. Outra imaxe de gran valor é o da Virxe da Peregrina, patroa do pobo e cuxa festa se celebra o primeiro domingo de setembro. Estas imaxes, xunto co retablo renacentista e o cadeirado do coro, forman un conxunto de gran valor. === Festas === Na localidade celébrase a Virxe da Peregrina, o 6 de setembro, e San ~~Martino~~Martiño, o 12 de novembro. En San ~~Martíno~~Martiño celébrase a "Talanqueira ou Visparra" o 5 de xaneiro, unha das máis peculiares, xa que aparecen xuntos touro e vaca. === O Senabrés === O dialecto tradicional deste lugar é o chamado "senabrés" ou "pachuecu" que, segundo os expertos, é unha variedade local do leonés ou asturleonés con algúns trazos de transición ao galego. Este dialecto foi perdendo forza en relación ao castelán ao longo das últimas décadas se ben aínda é coñecido e falado por parte dos habitantes de San Martín, especialmente polos de idade máis avanzada. Na obra "''Lendas, contos e romances de Sanabria''" de Luis Cortés Vázquez pódense encontrar ~~precisosas~~preciosas mostras da lingua tradicional desta localidade. === San Martín e Unamuno === ::''San Martín de Castañeda, Liña 38 ⟶ 36: ::''de asolagarse, ¡pobriño! o alma... O 1 de xuño de 1930 [[Miguel de Unamuno]] visitou o Lago de Seabra ~~na [[provincia de Zamora]]~~, lugar do que quedou namorado e no que se inspira para escribir o libro " [[San Manuel Bueno, mártir]] ", no que deixou dúas poesías, sendo a primeira delas referida àá aldea de San Martín de Castañeda. A segunda, de rima máis artificiosa, refírese á lenda de Valverde de Lucerna, localidade que segundo a [[lenda do Lago de Seabra]] se encontra baixo as súas augas.▼ ▲O 1 de xuño de 1930 [[Miguel de Unamuno]] visitou o Lago de Seabra na [[provincia de Zamora]], lugar do que quedou namorado e no que se inspira para escribir o libro " [[San Manuel Bueno, mártir]] " no que deixou dúas poesías, sendo a primeira delas referida à aldea de San Martín de Castañeda. A segunda, de rima máis artificiosa, refírese á lenda de Valverde de Lucerna, localidade que segundo a [[lenda do Lago de Seabra]] se encontra baixo as súas augas. == Notas == Liña 46 ⟶ 43: == Véxase ~~también~~tamén == * [[Seabra]]

San Martín de Castañeda: Diferenzas entre revisións