Eulogio Gómez Franqueira: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 17:
 
== Traxectoria ==
=== Datos persoais ===
Estudou [[Maxisterio]] e exerceu como mestre durante case vinte anos, primeiro en [[San Amaro]] e logo en [[Castrelo de Miño]].
 
Aínda que simpatizante das [[Mocedades Galeguistas]] durante os anos finais da [[Segunda República Española|Segunda República]], a súa carreira política naceu durante o [[franquismo]], vencellado ás súas estruturas de poder. En [[1954]] accedeu a un posto de [[concelleiro]] en [[Castrelo de Miño]] e chegou a presidente da [[Irmandade de Labradores]], co que se iniciou na vida pública oficial vencellado aos sectores produtivos agrícolas. Neste período foi tamén mediador entre [[Fenosa (1942)|Fenosa]] e os campesiños nas negociacións da expropiación dos terreos onde se construiría o [[encoro de Castrelo de Miño]] e procurador nas cortes de [[Francisco Franco|Franco]].
En xuño de [[1980]] un comando de [[ETA político-militar]] tentou secuestralo na súa casa de [[Razamonde, Cenlle|Razamonde]]. Os [[terrorismo|terroristas]] finxiron unha avaría no coche e entráronlle na casa coa escusa de chamar por teléfono. Ao que entraron, sacaron as armas e obrigaron a Gómez Franqueira a que os acompañase. Este, que estaba en [[pixama]], pediu para vestirse, e aproveitou o momento para tirar unha pistola de riba dun armario e disparar os etarras, ferindo a un, José Antonio Alcocer Gabaldón, ''Zapatóns'', no pescozo e na mandíbula. Eludiu as ráfagas dos outros terroristas botándose ao chan entre as camas do dormitorio e apagando a luz. Este terrorista, ferido, foi detido nun piso de [[Vigo]] uns días despois.
 
Como empresario iniciouse tamén en Castrelo de Miño, onde montou unha cooperativa de repartición de produtos. En [[1959]], Gómez Franqueira foi nomeado xerente da [[Unión Territorial de Cooperativas Ourensás]] (UTECO) e impulsou as Cooperativas Ourensás (COREN), nacidas en [[1961]]. Na fundación da empresa, que tivo ao comezo unicamente unha vintena de socios e unha achega de capital tecnolóxico estadounidense ([[Swift]]), puxo todo o seu esforzo, e dela obtivo os maiores rendementos económicos e tamén políticos. O seu obxectivo era abrir as actividades destas cooperativas para que entre todas puidese controlar o proceso produtivo completo, dende a obtención de [[materia prima|materias primas]] até a comercialización dos produtos finais.
O [[Xunta de Galicia|goberno de Galiza]] outorgoulle a [[Medalla Castelao]] no ano [[1986]].
 
En [[1962]] participou na creación da [[Caixa Rural de Ourense]], que naceu fundamentalmente co obxectivo de dotar de financiamento todo o proxecto cooperativista. En [[1964]], ao que todo o [[know-how]] fora absorbido, a empresa desfíxose da colaboración da firma estadounidense e construíu a súa primeira fábrica de pensos. En [[1965]] constituíuse a Cooperativa Provincial de Produtores de Ovos e en [[1966]] comezou a funcionar un matadoiro avícola para sacrificar os pitos das explotacións. Pensos, criadeiro, matadoiro e unha clasificadora de ovos pecharon o círculo do negocio. Con este pulo estendeu as súas actividades nas áreas agrícola, gandeira, avícola e porcina. O que comezou como unha sociedade puramente avícola converteuse co nome de [[COREN-UTECO]], e logo xa unicamente [[Coren]], no eixo de toda a [[gandaría]] de carne en Galicia con producións nos sectores porcinos, vacún de carne, ovos, patos, pavos e coellos.
=== Vida política ===
Aínda que simpatizante das [[Mocedades Galeguistas]] durante os anos finais da [[Segunda República Española|Segunda República]], a súa carreira política naceu durante o [[franquismo]], vencellado ás súas estruturas de poder. En [[1954]] accedeu a un posto de [[concelleiro]] en [[Castrelo de Miño]] e chegou a presidente da [[Irmandade de Labradores]], co que se iniciou na vida pública oficial vencellado aos sectores produtivos agrícolas. Neste período foi tamén mediador entre [[Fenosa (1942)|Fenosa]] e os campesiños nas negociacións da expropiación dos terreos onde se construiría o [[encoro de Castrelo de Miño]] e procurador nas cortes de [[Francisco Franco|Franco]].
 
No ano [[1977]], colaborou na creación da [[Unión de Centro Democrático]], (UCD). Precisamente con ese partido foi deputado por Ourense na lexislatura constituínte (do [[14 de xullo]] de [[1977]] ata o [[23 de marzo]] de [[1979]]) e despois, durante dúas lexislaturas, máis ata o [[15 de xullo]] de [[1986]]. Porén, esta última lexislatura correspondeuse coa desfeita electoral da forza centrista, e Gómez Franqueira, sen deixar o seu escano de deputado no [[Congreso español|Congreso]], fundou primeiramente [[Centristas de Ourense]] e finalmente, en [[1983]], [[Coalición Galega]].
 
En xuño de [[1980]] un comando de [[ETA político-militar]] tentou secuestralo na súa casa de [[Razamonde, Cenlle|Razamonde]]. Os [[terrorismo|terroristas]] finxiron unha avaría no coche e entráronlle na casa coa escusa de chamar por teléfono. Ao que entraron, sacaron as armas e obrigaron a Gómez Franqueira a que os acompañase. Este, que estaba en [[pixama]], pediu para vestirse, e aproveitou o momento para tirar unha pistola de riba dun armario e disparar os etarras, ferindo a un, José Antonio Alcocer Gabaldón, ''Zapatóns'', no pescozo e na mandíbula. Eludiu as ráfagas dos outros terroristas botándose ao chan entre as camas do dormitorio e apagando a luz. Este terrorista, ferido, foi detido nun piso de [[Vigo]] uns días despois.
En [[1984]] sufriu un [[derrame cerebral]] que o afastou da vida política, co que se abriu unha crise de liderado na formación nacionalista de centro.
 
=== Carreira empresarial ===
Como empresario iniciouse tamén en Castrelo de Miño, onde montou unha cooperativa de repartición de produtos. En [[1959]], Gómez Franqueira foi nomeado xerente da [[Unión Territorial de Cooperativas Ourensás]] (UTECO) e impulsou as Cooperativas Ourensás (COREN), nacidas en [[1961]]. Na fundación da empresa, que tivo ao comezo unicamente unha vintena de socios e unha achega de capital tecnolóxico estadounidense ([[Swift]]), puxo todo o seu esforzo, e dela obtivo os maiores rendementos económicos e tamén políticos. O seu obxectivo era abrir as actividades destas cooperativas para que entre todas puidese controlar o proceso produtivo completo, dende a obtención de [[materia prima|materias primas]] até a comercialización dos produtos finais.
 
En [[1962]] participou na creación da [[Caixa Rural de Ourense]], que naceu fundamentalmente co obxectivo de dotar de financiamento todo o proxecto cooperativista.
 
En [[1964]], ao que todo o [[know-how]] fora absorbido, a empresa desfíxose da colaboración da firma estadounidense e construíu a súa primeira fábrica de pensos. En [[1965]] constituíuse a Cooperativa Provincial de Produtores de Ovos e en [[1966]] comezou a funcionar un matadoiro avícola para sacrificar os pitos das explotacións. Pensos, criadeiro, matadoiro e unha clasificadora de ovos pecharon o círculo do negocio. Con este pulo estendeu as súas actividades nas áreas agrícola, gandeira, avícola e porcina. O que comezou como unha sociedade puramente avícola converteuse co nome de [[COREN-UTECO]], e logo xa unicamente [[Coren]], no eixo de toda a [[gandaría]] de carne en Galicia con producións nos sectores porcinos, vacún de carne, ovos, patos, pavos e coellos.
 
En [[1984]] sufriu un [[derrame cerebral]] que o afastou da vida política, co que se abriu unha crise de liderado na formación nacionalista de centro. O [[Xunta de Galicia|goberno de Galiza]] outorgoulle a [[Medalla Castelao]] no ano [[1986]]. Ao seu falecemento, o seu fillo [[Manuel Gómez-Franqueira]] pasou a dirixir a empresa, da que é conselleiro delegado.
 
== Notas ==
Liña 59 ⟶ 50:
[[Categoría:Medallas Castelao]]
[[Categoría:Nados en Cenlle]]
[[Categoría:Nados en 1917]]
[[Categoría:Finados en 1988]]
[[Categoría:Personalidades de Galicia sen imaxes]]