Dáctilo (métrica)

Un dáctilo (do latín dactylus, e este do grego δάκτυλος, dáktylos, «dedo»), na métrica grecolatina, é un pé composto por unha sílaba longa seguida de dous breves. É a base do verso chamado hexámetro dactílico, empregado na epopea e na poesía relixiosa (por exemplo nos oráculos). Posiblemente a súa orixe é prehelénico.

O dáctilo é como un dedo, porque ten unha sílaba longa seguida de dúas sílabas breves.

O nome procede da analogía entre o tres falanxes do dedo co tres sílabas do pé.

Na literatura española, tamén se denomina dáctilo ao pé rítmico acentual que, a diferenza do clásico orixinal, non se basea na cantidade, senón na intensidade: fórmase combinando unha sílaba forte e dous débiles. Utilizouse en poesía de España e Hispanoamérica en distintos tipos de versos, como decasílabos, hexadecasílabos, heptadecasílabos e bidecasílabos.