Carlos VIII de Francia: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}; cambios estética
corrixo
Liña 18:
|partido =
|cargos =
|cónxuxe= [[Anne de Bretagne|Ana deda Bretaña]]
|profesión= }}
'''Carlos VIII de Francia''', coñecido coma ''o afable'', nado o [[30 de xuño]] de [[1470]] en [[Amboise]] e finado o [[7 de abril]] de [[1498]] na mesma cidade, foi rei de [[Francia]] desde [[1483]] ata a súa morte. Fillo de [[Luís XI de Francia]] e de [[Carlota de Savoia]].
Liña 25:
Educado na corte polo mestre humanista [[Guilleume Tardif]] herdou o trono con 13 anos, trala morte de seu pai, porén estivo baixo a rexencia de súa irma [[Ana de Beaujeu]] e seu cuñado [[Pedro II de Borbón]] ata a maioría de idade.
 
Trala invasión do [[Bretaña|Condado deda Bretaña]] por parte da [[Reino de Francia|coroa francesa]] a herdeira do ducado, [[Ana deda Bretaña]], foi forzada a casar con Carlos VIII, asinando un acordo segundo o cal no caso de non ter herdeiros casaría de novo co seguinte na lista de sucesión do trono francés.
 
Este acordo levouse a cabo a pesar de estar xa prometido Carlos VIII con Margarita de Austria, porén os por aquel entón rexentes estableceron como prioridade anexionar o ducado. A pesar de todo Austria interpuxo protestas xa que legalmente Ana deda Bretaña xa estaba casada, con [[Maximiliano I de Habsburgo|Maximiliano I de Austria]], aínda que non chegara a consumarse, polo que as protestas non prosperaron. A boda levouse a cabo en [[Langeais]] o [[6 de decembro]] de [[1491]].
 
Exiliados [[Italia|italianos]] na corte francesa animaron ao rei Carlos VIII a intervir nas loitas intestinas que vivía o país, dividido en diferentes principados. Así reivindicou os seus dereitos de herdanza sobre o [[Reino de Nápoles]] adquiridos a través da súa avoa [[María de Anjou]], e entrando en disputa así con [[Fernando II de Aragón]].
Liña 33:
Tras acordos territoriais e económicos co [[Imperio austríaco]] e [[Inglaterra]] para contar ca súa non intervención, entrou en Italia con 30.000 homes en agosto de [[1494]]. En [[1495]] conquistou Nápoles pero foi derrotado polas tropas de [[Gonzalo Fernández de Córdoba]], baixo cuxo mando directo se atopaba o nobre galego [[Fernando de Andrade e Pérez das Mariñas]], [[Conde de Andrade]].
 
Morreu en [[1498]] con tan só 27 anos de idade a causa dunha aplopexía. Pese a que tivo tres fillos e unha filla con Ana deda Bretaña, todos eles morreron a moi temperá idade e quedando sen descendencia directa á súa morte. Así o trono pasou ao seu primo [[Luís de Orleans]], que subiría ao trono coma Luís XII de Francia.
 
{{Gobernante|