Hydrodamalis gigas: Diferenzas entre revisións

'''''Hydrodamalis gigas''''', coñecido popularmente como '''dugongo-de-Steller''' ou '''vaca-mariña-de-steller''', é unha [[especie]] extinguida de [[mamífero]] mariño da orde [[Sirenia]] que se [[extinción|extinguiu]] ao final do [[século XVIII]]. Este animal habitaba o [[mar de Bering]], mais o rexistro [[fósil]] indica que sirénios do xénero ''Hydrodamalis'' habitaron outrora zonas máis extensas do [[Océano Pacífico]], chegando á costa da [[California]] e do [[Xapón]]. A especie foi descrita por primeira vez polo naturalista alemán [[Georg Steller]] en [[1741]], nunha altura en que xa era posíbelmente bastante rara.

 

 

Era un animal herbívoro, altamente especializado para ambientes costeiros de augas frías e pouco profundas, ricas en algas e outra vexetación mariña. Era gregario e vivía en mandas, próximo a [[estuario]]s e embocaduras de ríos. Pouco se sabe respecto aos hábitos de vida ou reprodución, mais suponse que formase parellas monogámicas e que o período de gestación fose longo. Relatos contemporáneos indican que as fémeas daban á luz só unha cría, na altura do outono.

A extinción do dugongo-de-steller está claramente asociada á chegada ao mar de Bering de pescadores e colonos occidentais. O animal foi de inmediato identificado como fonte de alimento e cazado pola súa carne, que é descrita como de textura e sabor semellantes ao bistec de [[vaca]]. A graxa era aproveitada para cociñar ou para as lámpadas a óleo, e o leite das femias era consumido directamente ou transformado en [[manteiga]]. O coiro era usado para fabricación de vestuário. No entanto, a caza excesiva non foi o único motivo de extinción. Xuntamente cos dugongos, os pescadores damnificaron tamén as poboacións de [[lontra mariña|lontras mariñas]] que se alimentaban, entre outras cousas, de [[ourizo de mar|ourizos do mar]]. Cos seus predadores en declínio, a poboación de ourizos estourou e, como se alimentaban da mesma vegetación mariña, tornáronse competidores do dugongo-de-steller. En [[1755]] foi emitida unha orde nos portos piscatórios do mar de Bering que prohibía a caza do dugongo-de-steller. Porén nesta altura a especie xa se encontraba en declínio acentuado e un dos últimos animais foi cazado en [[1768]].

 

 

 

{{Referencias}}

{{wikispecies|Hydrodamalis gigas}}

{{commons|Hydrodamalis gigas}}

 

[[Categoría:Sirenios]]