Xenxibre: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
{{ortografía}}
Liña 1:
{{ortografía}}
 
{{Taxobox
| name = Sinxebra
Liña 14 ⟶ 16:
| binomial_authority = [[William Roscoe|Rosc.]], 1807
}}
[[Ficheiro:Ingwer 2 fcm.jpg|miniatura|Rizoma de xenxibre para uso culinario.]]
O '''xenxibre'''<ref>{{DRAG|xenxibre}}</ref>, '''sinxebra''' ou '''teudo'''{{Cómpre referencia}} ('''''Zingiber officinale''''') é unha [[pranta]] da [[familia (bioloxía)|familia]] das [[zingiberáceas]], cuxa [[raíz]] está formada por [[rizoma]]s horizontais moi apreciados polo seu recendo e sabor picante. A pranta chega a 90 cm. de altura, con longas follas de 20 cm.
 
Medra en toda-las rexións tropicais do mundo. As variedades máis caras e de maior calidade xeralmente proceden de [[Australia]], [[India]] e [[Xamaica]], mentres que as máis comercializadas cultívanse na [[China]].
 
O seu nome provén do [[sánscrito]] "sinabera" que significa "formado coma un [[corno]]".
== Etimoloxía ==
O seu nome provén do latín medieval ''gingiber'', á súa vez do latín clásico ''zingiberi'', éste do grego ζιγγίβερις (''zingíberis''), do prákrito siṅgivēra, que procede á súa vez do [[sánscrito]] शृङ्गवेर ''śṛṅgaveram'', composición das verbas ''śṛṅgam'' "corno" + ''vera''- "forma", por mor da forma da súa raíz. Nembargantes ista podería ser unha etimoloxía popular, e a verba podería te-la mesma orixe dravídica que producíu o nome tamil e malayalam da [[especia]], ''inci-ver'', de இஞ்சி ''inci'' "raíz" cf. gin (v.).
 
== Usos culinarios ==
Os rizomas utilízanse na maioría das cociñas do mundo, sendo os tenros son zumentos e carnosos cun suave sabor. Adóitanse conservar en vinagre como aperitivo ou simplemente engádense coma ingrediente de moitos pratos. As raíces maduras son frebentasfibrosas e enxoitas. O mollo dos rizomas vellos é extremadamente picante e a miúdo utilízase como [[especia]] na cociña chinesa para empanicardisimular outros recendos e sabores máis fortes, coma o do marisco e maila carne de año.
 
Na cociña occidental, o teudo, seco ou en pó restrínxese tradicionalmente ós alimentos doces, utilízase para elaborar carameles, pan de teudo, para lle dar sabor ás galletas e coma condimento principal da gasosa de sinxebra ou "[[ginger ale]]", bebida doce, carbonatada e sen alcol.
 
== Usos terapéuticos ==
En investigacións médicas demostrouse que a raíz dade sinxebra é un efectivo tratamento contra das vascas causadas polos mareos en medios de transporte, así coma das padecidas polas mulleres embarazadas. Utilízase tamén comacomo estimulante gastro-intestinal, tónico e expectorante, entre outros. Contén moitos [[antioxidante]]s. Externamente serve para tratar traumatismos e reumatismos.
 
== Especies semellantes ==
Os xermolos da especie ''Zingiber mioga'' Roscoe consúmense na cociña xaponesa.
 
Outra das especies da ''Zingiberáceas'', a [[alpinia galanga]], utilízase de xeitoforma semellante á sinxebra na cociña [[Tailandia|tailandesa]].
 
A especie provinda do leste de [[Estados Unidos de América|EUA]], ''[[Asarum canadense]]'', da familia das ''[[Aristolochiaceae]]'', e coñecida comacomo teudo silvestre aínda que non esteaestá emparentada co verdadeiro teudo, ten propiedades arrecendentes parecidas, mais con todo, non se debe utilizar coma substituto da sinxebra xa que contén ácido aristolóquicoaristolóchico, un axente canceríxeno. Esta pranta é un diurético e estimulante urinario.
 
== Produción ==