Mosteiro de San Martiño do Couto: Diferenzas entre revisións

Posibelmente se tratase dun mosteiro dúplice na súa orixe.<ref>{{Cita libro|título = El Monacato gallego en la alta Edad MediaGalicia|apelidos = FreireSá CamanielBravo|nome = JoséHipólito de|editorial = Fundación de Pedro Barrié de la MazaLibrigal|ano = 19981972|ISBN = |ref = |lingua = castelán|páxina = 318}}</ref><ref>[[Hipólito de Sa|Hipólito de Sa Bravo]] di que o seu primitivo nome era o de Tartaris, inda que noutros documentos se denominaba ''Nabda'', orixe do actual Neda (localidade e concello limítrofes), ou ''Ioyva'', orixe da actual Xuvia.</ref> Sobre o [[1121]] uniuse a [[Orde de Cluny|Cluny]], constituíndo un dos poucos mosteiros da Orde en [[Galicia|Galiza]]. Entre a documentación referida ao mosteiro salienta a confirmación deste como pertencente á sé mindoniense feita polo [[Hadrián IV, papa|Papa Hadrián IV]] en [[1156]] e a ratificación feita ao mosteiro por [[Fernando II de León e Galicia|Fernando II]] en [[1169]] de todos os seus dereitos, herdades e coutos.<ref>{{Cita libro|título = El Monacato gallego en la alta Edad Media|apelidos = Freire Camaniel|nome = José|editorial = Fundación de Pedro Barrié de la Maza|ano = 1998|ISBN = |ref = |lingua = castelán|páxina = 737}}</ref> A principios do [[século XVI]], coa Reforma, incorporouse coma priorado ao [[mosteiro de San Salvador de Lourenzá]], en Vilanova, Lugo, do que dependeu até a exclaustración producida pola [[Desamortización de Mendizábal]].<ref>{{Cita libro|título = Mosteiros e conventos de Galicia: descrición gráfica dos declarados monumento|apelidos = Franco Taboada|nome = José Antonio|editorial = Xunta de Galicia|ano = 2009|ISBN = 9788445348116|ref = }}</ref>