Otón de Frisinga: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Obra |
m →Obra |
||
Liña 14:
Na historia da filosofía Otón de Frisinga é un dos primeiros en reintroducir a [[Aristóteles]] en Alemaña<ref>Martin Grabun, ''Die Geschichte der Scholastischen Methode'', vol. 11, Berlín, Akademie Vedag, 1957, pp. 70</ref>. Da súa obra literaria consérvanse só fragmentos. Os seus escritos filosóficos e a súa correspondencia perdeuse. Como cisterciense Otón estaba intimamente en sintonía cos ideais relixiosos e o mundo espiritual do seu tempo, como historiador, creou importantes obras historiográficas sobre os Hohenstaufen. Grazas á súa relación coa familia imperial tivo unha visión sobre a historia e a política que tiveron poucos dos seus contemporáneos. Por iso Otón é considerado un dos máis grandes historiadores da Idade Media.
A súa primeira obra, a [[Chronica sive Historia de duabus civitatibus|''Chronica sive Historia de duabus civitatibus'']], é dicir “A historia de dúas cidades” inspírase na obra [[De Civitate Dei|''De Civitate Dei'']] de [[Agostiño de Hipona|Santo Agostiño de Hipona]]<ref> ''Ottonis episcopi Frisigensis Chronica sive Historia de duabus civitatibus'', ed. de iZ. Hofmeister,
Hannover-Leipzig, 1912. (Na Biblioteca de Scriptores rerum Germanicarum in usum scholarum).</ref>. É unha historia do mundo en 7 libros, o oitavo libro desenvolve a visión de Otón sobre o [[Xuízo Final]]. Otón escribiu esta obra entre 1132
Arredor de 1156 Otón comezou a súa ''Gesta Friderici Imperatoris'', unha obra sobre os actos do seu sobriño o emperador Federico Barbarroxa. Baixo o reinado do emperador escribiu os dous primeiros libros: o Libro 1 trata o
O Libro 2 describe a historia de Barbarroxa entre 1152 e 1158. Otón utilizou como fonte moitos documentos imperiais. Só acadou a rematar os dous primeiros volumes. Aínda que antes da súa morte (1158), encomendara ao seu alumno Rahewin
A Gesta está pensada desde
==Culto a Otón==
Na [[Orde do Císter|Orde Cisterciense]] Otón foi reverenciado como un santo. Na Arquidiocese de Viena e na de [[Múnic]] e Frisinga, con permiso concedido por Roma desde 1973, celébrase a súa festividade o 7 de setembro.<ref>Erzdiözese Wien, Direktorium. Dispoñible en http://www.erzdioezese-wien.at/pages/inst/23426524.</ref>
Na catedral de Frisinga situáse unha estatua do Beato. Baixo o altar sacramental da igrexa da mosteiro cisterciense de Heiligenkreuz hai un relicario cos supostos restos de Otón.
Para a consagración do altar da catedral de San Cástulo en Moosburg, empregouse unha reliquia do beato Otón. En 1995 erixiuse nos terreos do antigo convento Morimond
Curiosamente o "santo" goza de maior reverencia entre os historiadores e xermanistas que no pobo católico da súa terra natal. Ten unha placa conmemorativa no Walhalla de [[Ratisbona]].
|