Arsenio Martínez-Campos Antón: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
[[Image:Arsenio martinez campos.jpg|thumb|right|200px]]
'''Arsenio Martínez-Campos Antón''' ([[Segovia]], [[14 de decembro]] de [[1831]] - [[Zarautz]], [[23 de setembro]] de [[1900]]) foi un oficial español que proclamou un pronunciamento en contra da [[Primeira República]] en 1874, iniciando a restauració borbónica. Foi máis tarde Capitán Xeneral de [[Cuba]] e Presidente do Goberno Español (1879-1879)
==Formación e primeiros destinos==
Foi un militar de carreira que se formou na Escola do Estado Maior. En 1854 foi nomeado membro do Estado Maior español, doque máis tarde sería profesor. En 1860 foi destinado a [[África]], nunha expedición conxunta con Franza e Inglaterra, acadando o grao de tenente coronel; tamén tomaría parte na campaña de [[1862]] en [[México]] sob as ordes do xeneral [[Joan Prim i Prats|Joan Prim]].
==Durante o Sexenio Democrático==
En 1868 a raiña [[Isabel II]] foi destronada. Un ano despois Martínez-Campos será destinado a Cuba, onde acababa de comezar a [[Guerra dos Dez Anos]]. Regresa a España tres anos logo como brigadier por méritos de guerra. Unha vez na Península, recibe o mando dunha brigada para combater os carlistas en [[Cataluña]]. En 1873, durante a [[Primeira República española]], o presidente [[Nicolás Salmerón]] encárgao submeter os [[Cantonalismo|cantóns]] de [[Almansa]] e de [[Valencia]], cousa que consegue sen demasiada dificultade, pero empregando toda a dureza posíbel; así a última cidade foi bombardeada e tomada a asalto.▼
▲En 1868 a raiña [[Isabel II]] foi destronada. Un ano despois Martínez-Campos será destinado a [[Cuba]], onde acababa de comezar a [[Guerra dos Dez Anos]]. Regresa a España tres anos logo como [[brigadier]] por méritos de guerra. Unha vez na Península, recibe o mando dunha brigada para combater os
O [[2 de xaneiro]] de [[1874]] o xeneral [[Manuel Pavía]] disolveu as Cortes republicanas, aínda que a Primeira República sobrevíu case todo ese ano, dirixida por Serrano, estaba ferida xa de morte.
==Pronunciamento de Sagunto e Restauración==
Mentres, Martínez-Campos, que estaba confinado en [[Mallorca]], pasou a [[Castela]], onde se dedicou a conspirar en favor da restauración da monarquía borbónica, apesar da oposición de Antonio [[Cánovas del Castillo|Cánovas del Castillo]], que prefería chegar á mesma fin por vía parlamentaria. O [[29 de decembro]] de [[1874]], o biografiado pronunciouse en [[Sagunto]], a favor de Alfonso de Borbón, fillo da exiliada Isabel II, precipitando a súa chegada ao trono como [[Alfonso XII de España|Alfonso XII]]. Máis tarde será nomeado Capitán Xeneral de Cataluña, despois de derrotar os carlistas en [[Navarra]] e [[Cataluña]] (onde ocupou [[Olot]] e [[La Seu d'Urgell]], en 1875). Na [[Restauración]], foi destinado novamente a [[Cuba]], en [[1876]], como Capitán Xeneral, asinando un tratado de paz en [[1878]], que outorga a Cuba maior [[autonomía]].▼
▲Mentres, Martínez-Campos, que estaba confinado en [[Mallorca]], pasou a [[Castela]], onde se dedicou a conspirar en favor da restauración da monarquía borbónica, apesar da oposición de Antonio [[Cánovas del Castillo|Cánovas del Castillo]], que prefería chegar á mesma fin por vía parlamentaria. O [[29 de decembro]] de [[1874]], o biografiado pronunciouse en [[Pronunciamento de Sagunto|Sagunto]], a favor de Alfonso de Borbón, fillo da exiliada Isabel II, precipitando a súa chegada ao trono como [[Alfonso XII de España|Alfonso XII]]. Máis tarde será nomeado Capitán Xeneral de Cataluña, despois de derrotar os carlistas en [[Navarra]] e [[Cataluña]] (onde ocupou [[Olot]] e [[La Seu d'Urgell]], en 1875). Na [[Restauración]], foi destinado novamente a [[Cuba]], en [[1876]], como Capitán Xeneral, asinando un tratado de paz en [[1878]], que outorga a Cuba maior [[autonomía]].
===Presidente do Goberno===
Volto a España, presidirá en [[1879]] o goberno, pero somente sob tutela de Cánovas del Castillo. Forzado a deixar o [[partido Conservador]], logo de propor a total liberación dos negros de España. Pasou entón ás filas liberais, converténdose en Ministro de Guerra no gabinete Sagasta. Fundaría nese cargo a [[Academia Militar General]].▼
===Últimos anos==
▲Volto a España, presidirá en [[1879]] o goberno, pero somente sob tutela de Cánovas del Castillo. Forzado a deixar o partido Conservador, logo de propor a total liberación dos negros de España. Pasou entón ás filas liberais, converténdose en Ministro de Guerra no gabinete Sagasta. Fundaría nese cargo a [[Academia Militar General]].
En [[1893]], foi designado xeneral xefe do Exército de África, conseguindo cerrar un tratado de paz con o [[Sultán]] magrebí en [[1894]]. No mesmo ano de 1893, sufríu un atentado, do que poido saír ileso, en [[Barcelona]], onde á sazón estaba destinado como Capitán Xeneral de Cataluña. Dous anos máis tarde,
| |||