Revisión como estaba o 16 de novembro de 2015 ás 08:51 editar Banjo (conversa \| contribucións) 110.001 edicións {{Control de autoridades}} ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de decembro de 2015 ás 10:58 editar desfacer Banjo (conversa \| contribucións) 110.001 edicións mSen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 382: Despois da súa morte, a reputación de Bach como compositor diminuíu inicialmente: a súa obra foi considerada anticuada comparada co emerxente ''[[style galant]]'', un movemento que pode ser visto como o precursor do [[Clasicismo musical\|clasicismo]] de finais do [[século XVIII]].<ref>{{Cita libro \|título=Beethoven: the Universal Composer \|apelidos=Morris \|nome=Edmund \|ano=2005 \|editorial=HarperCollins \|lugar=New York \|isbn=0-06-075974-7\|lingua=en\|cita=[Bach was] mocked as passé even in his own lifetime. ([Bach foi] burlado como pasado de moda mesmo na súa propia vida.)}}</ref> Inicialmente foi lembrado máis como intérprete e profesor. Durante finais do século XVIII e principios do [[século XIX\|XIX]], Bach foi recoñecido por varios compositores prominentes pola súa obra para teclado. [[Wolfgang Amadeus Mozart]], [[Ludwig van Beethoven]], [[Frédéric Chopin]], [[Robert Schumann]], e [[Felix Mendelssohn]] estaban entre os seus admiradores; todos eles comezaron a escribir nun estilo máis contrapuntístico despois de coñeceren a música de Bach.<ref name="SWW452">{{Cita libro\|apelidos1=Schenk \|nome1=Erich \|apelidos2=Winston \|nome2=Richard \|apelidos3=Winston \|nome3=Clara \|últimoamp=esi \|título=Mozart and his times \|lugar=Nova York \|editorial=Alfred A. Knopf \|ano=1959 \|oclc=602180\|lingua=en\|páxina=452}}</ref> Beethoven o describiu como ''"Urvater der Harmonie"'', o "o pai orixinal da harmonía".<ref>{{Cita libro \|apelidos=Beethoven\|nome= Ludwig van\|título=Beethoven im eigenen Wort\|url=https://archive.org/details/beethovenimeige01kersgoog \|apelidos-editor=Kerst \|nome-editor=Friedrich \|lingua=de \|ano=1904 \|editorial=Schuster & Loeffler \|lugar=Berlin\|páxina=101\|oclc=20010723}}</ref> Durante o [[século XX]], o proceso de recoñecemento do valor musical e pedagóxico dalgunhas das súas obras continuou, quizais de xeito máis notable na promoción das súas [[Suites para violoncello só (Bach)\|suites para violoncello]] por parte de [[Pau Casals]], o primeiro gran intérprete en gravar estas suites.<ref>{{Cita web\|title=Robert Johnson and Pablo Casals' Game Changers Turn 75\|url=http://www.npr.org/2011/11/23/142700464/robert-johnson-and-pablo-casals-game-changers-turn-75\|páxina-web=NPR Music\|accessdate=3 de xullo de 2015\|data=23 de novembro de 2011\|lingua=en}}</ref> Outro desenvolvemento foi grazas ao crecemento das interpretacións "auténticas" ou "[[interpretación historicista\|historicistas]]", un movemento que pretende presentar a música como o compositor a concibiu. Algúns exemplos deste movemento inclúen a interpretación das obras para teclado con [[clavicémbalo]]s en lugar de [[piano]]s modernos, ou empregar coros pequenos ou voces soas en lugar das grandes agrupacións corais favorecidas polos intérpretes do [[século XIX]] e principios do XX.<ref>{{Cita enciclopedia\|título=Musicology - Principal Methodologies For Musicological Research\|url=http://science.jrank.org/pages/10338/Musicology-Principal-Methodologies-Musicological-Research.html\|enciclopedia=Science Encyclopedia\|lingua=en\|data-acceso=3 de xullo de 2015}}</ref>

Johann Sebastian Bach: Diferenzas entre revisións