Un terceiro modo deusarde usar o ELISA é por medio de unión competitiva. Os pasos destes ELISA son algo diferentes dos dous primeiros métodos explicados, e consisten no seguinte:
# Incúbase o anticorpo non marcado en presenza doseudo seu antíxeno (mostra).
# Despois engádense estes complexos antíxeno/anticorpo unido a un pozo cuberto de antíxeno.
# Lávase a placa para eliminar os anticorpos non unidos. (CantomáisCanto antíxenohaxamáis antíxeno haxa na mostra, máis complexos antíxeno-anticorpo se formarán e así haimenoshai menos anticorpos unidos dispoñibles para unirse ao antíxeno nopozono pozo de reacción, de aí que se produza "competición").
# Engádese o [[nticorfpoanticorpo secundario]], específico do anticorpoprimarioanticorpo primario. Este segundo anticorpo está acoplado ao encima.
# Engádese un substrato, e os encimas que permanecen orixinan un sinal cromoxénico ou fluorescente.
# Detense a reacción para impedir unha saturación do sinal.
Algúns ''kits'' de ELISA competitivo inclúen antíxenos ligados a encima en troques de anticorpos ligados a encima. O antíxeno marcadoetiquetado compite polos sitios de unión do anticorpo primario cos antíxenos da mostra (non marcadosetiquetados). CantomenosCanto menos antíxeno haxa na mostra, máis antíxeno marcado se retén no pozo e máis forte é o sinal.
Normalmente, non se coloca primeiro o antíxeno no pozo.
