Yersinia pestis: Diferenzas entre revisións

| isbn = 0-8263-2871-7}}</ref><ref>http://www.sciencedaily.com/releases/2013/05/130510075449.htm</ref> Pénsase que esas pragas se orixinaron en poboacións de roedores de [[China]].<ref name="Morelli et al 2010">{{Cita publicación periódica |author= G. Morelli |title= Phylogenetic diversity and historical patterns of pandemic spread of Yersinia pestis |journal= Nature Genetics |volume= 42|doi= 10.1038/ng.705 |pages= 1140–3|year=2010 |pmid=21037571 |issue=12 |pmc=2999892 |author-separator= , |author2= Y. Song |author3= C.J. Mazzoni |author4= M. Eppinger |author5= P. Roumagnac |author6= D.M. Wagner |display-authors= 6 |last7= Feldkamp |first7= Mirjam |last8= Kusecek |first8= Barica |last9= Vogler |first9= Amy J}}</ref><ref name=china>{{cite news |author=Nicholas Wade |coauthors= |title=Europe’s Plagues Came From China, Study Finds |url=http://www.nytimes.com/2010/11/01/health/01plague.html?src=me&ref=general |quote= As grandes ondadas da praga que devastou por dúas veces Europa e cambiou o curso da historia tiveron a súa orixe en China, segundo informou un equipo de xenetistas o domingo, como tamén unha terceira praga que golpeou con menos virulencia no século XIX.|work=[[New York Times]] |date=October 31, 2010 |accessdate=2010-11-01 |authorlink= Nicholas Wade }}</ref>

A secuencia [[xenoma|xenómica]] completa de ''Y. pestis'' está dispoñible para dúas das tres subespecies de ''Y. pestis'': cepa KIM (do [[biovar]] Medievalis),<ref>{{Cita publicación periódica | author = Deng W| title = Genome Sequence of Yersinia pestis KIM | journal = Journal of Bacteriology | year = 2002 | volume = 184 | issue = 16 | pages = 4601&ndash;4611 | doi= 10.1128/JB.184.16.4601-4611.2002 | pmid=12142430 | pmc = 135232 | author-separator = , | display-authors = 1 | last2 = Burland | first2 = V. | last3 = Plunkett Iii | first3 = G. | last4 = Boutin | first4 = A. | last5 = Mayhew | first5 = G. F. | last6 = Liss | first6 = P. | last7 = Perna | first7 = N. T. | last8 = Rose | first8 = D. J. | last9 = Mau | first9 = B.}}</ref> e cepa CO92 (do biovar ''Orientalis'', obtido dun illado clínico nos EEUU).<ref>{{Cita publicación periódica | author = Parkhill J| title = Genome sequence of ''Yersinia pestis'', the causative agent of plague | journal = Nature | year = 2001 | volume = 413 | issue = 6855| pages = 523&ndash;527 | doi = 10.1038/35097083 | pmid = 11586360 | author-separator = , | display-authors = 1 | last2 = Wren | first2 = B. W. | last3 = Thomson | first3 = N. R. | last4 = Titball | first4 = R. W. | last5 = Holden | first5 = M. T. G. | last6 = Prentice | first6 = M. B. | last7 = Sebaihia | first7 = M. | last8 = James | first8 = K. D. | last9 = Churcher | first9 = C.}}</ref> En 2006, acabouse de completar a secuencia xenómica da cepa do biovar ''Antiqua''.<ref name="pmid16740952">{{Cita publicación periódica |author=Chain PS |title=Complete Genome Sequence of Yersinia pestis Strains Antiqua and Nepal516: Evidence of Gene Reduction in an Emerging Pathogen |journal=J. Bacteriol. |volume=188 |issue=12 |pages=4453–63 |year=2006 |pmid=16740952 |doi=10.1128/JB.00124-06 |pmc=1482938 |author-separator=, |author2=Hu P |author3=Malfatti SA |display-authors=3 |last4=Radnedge |first4=L. |last5=Larimer |first5=F. |last6=Vergez |first6=L. M. |last7=Worsham |first7=P. |last8=Chu |first8=M. C. |last9=Andersen |first9=G. L.}}</ref> Igual que outras capas patóxenas, hai signos de mutacións de perda de funcións. O [[cromosoma]] da capa KIM ten 4.600.755 [[par de bases|pares de bases]]; o cromosoma da cepa CO92 ten 4.653.728 pares de bases. Igual que os seus parentes próximos ''[[Yersinia pseudotuberculosis|Y. pseudotuberculosis]]'' e ''[[Yersinia enterocolitica|Y. enterocolitica]]'', ''Y. pestis'' contén o [[plásmido]] pCD1. Ademais, contén outros dous plásmidos, o pPCP1 (tamén chamado pPla ou pPst) e o pMT1 (tamén chamado pFra), que non están presentes noutras especies de ''Yersinia''. O plásmido pFra codifica a [[fosfolipase D]] que é importante pola capacidade de ''Y. pestis'' de ser transmitida por [[pulga]]s.<ref name="pmid11976454" /> O pPla codifica unha [[protease]], Pla, que activa o [[plasminóxeno]] nos hóspedes humanos e é un [[factor de virulencia]] moi importante na peste pneumónica.<ref name="pmid17255510" /> Xunto con estes plásmidos e unha [[illa de patoxenicidade]] chamada HPI, o xenoma codifica tamén varias proteínas que causan a patoxénese, que son moi características de ''Y. pestis''. Entre outras cousas, estes factores de [[virulencia]] son necesarios para a adhesión da bacteria e a inxección de proteínas na célula hóspede, a invasión da bacteria na célula hóspede (por medio do [[secreción|sistema de secreción de tipo III]]), e para a captación e ligazón do ferro que procede dos [[glóbulo vermello|glóbulos vermellos]] (por medio de [[sideróforo]]s).

En 2006 fíxose unha análise [[proteómica]] exhaustiva e comparativa da cepa KIM de ''Y. pestis''.<ref>{{Cita publicación periódica | author = Hixson K| title = Biomarker candidate identification in Yersinia pestis using organism-wide semiquantitative proteomics | journal = Journal of Proteome Research | year = 2006 | volume = 5 | issue = 11 | pages = 3008–3017 | pmid = 16684765 | doi = 10.1021/pr060179y | author-separator = , | display-authors = 1 | last2 = Adkins | first2 = Joshua N. | last3 = Baker | first3 = Scott E. | last4 = Moore | first4 = Ronald J. | last5 = Chromy | first5 = Brett A. | last6 = Smith | first6 = Richard D. | last7 = McCutchen-Maloney | first7 = Sandra L. | last8 = Lipton | first8 = Mary S. | last9 = Heffron | first9 = F}}</ref> A análise centrouse no momento da transición ao crecemento similar ao crecemento nas células hóspedes.

Os [[reservorio natural|reservorios]] de ''Y. pestis'' son varias especies de [[roedor]]es. Nas [[estepa]]s, as especies reservorio crese que son principalmente as [[marmota]]s. En Norteamérica crese que varias especies de roedores son reservorios de ''Y. pestis''. Porén, a dinámica da enfermidade esperada non se observou en ningunha especie de roedor, e sábese que esas poboacións de roedores teñen unha resistencia variable á bacteria, que fai que algúns individuos sexan susceptibles e outros sexan [[portador asintomático|portadores asintomáticos]].<ref name="pmid13453634">{{Cita publicación periódica |author=MEYER KF |title=The natural history of plague and psittacosis: The R. E. Dyer Lecture |journal=[[Public Health Rep]] |volume=72 |issue=8 |pages=705–19 |year=1957 |pmid=13453634 |doi= 10.2307/4589874|pmc=2031327}}</ref> Hai probas de que as pulgas doutros mamíferos tamén teñen un papel nas epidemias de peste humanas.<ref name="pmid908848">{{Cita publicación periódica |author=von Reyn CF |title=Epidemiologic and clinical features of an outbreak of bubonic plague in New Mexico |journal=J. Infect. Dis. |volume=136 |issue=4 |pages=489–94 |year=1977 |pmid=908848 |doi=10.1093/infdis/136.4.489 |author-separator=, |author2=Weber NS |author3=Tempest B |display-authors=3 |last4=Rosenfeld |first4=C |last5=Jasmin |first5=C |last6=Ribaud |first6=P |last7=Musset |first7=M |last8=Misset |first8=JL |last9=Machover |first9=D}}</ref>

Noutras rexións do mundo, o reservorio da infección non está claramente identificado, o cal complica a prevención e os programas de alerta temperá. Un exemplo é a epidemia de 2003 en [[Alxeria]].<ref name="pmid18257987">{{Cita publicación periódica |author=Bertherat E |title=Plague Reappearance in Algeria after 50 Years, 2003 |journal=Emerging Infect. Dis. |volume=13 |issue=10 |pages=1459–1462 |year=2007 |pmid=18257987 |doi= |pmc=2851531 |author-separator=, |author2=Bekhoucha S |author3=Chougrani S |display-authors=3 |last4=Razik |first4=F |last5=Duchemin |first5=JB |last6=Houti |first6=L |last7=Deharib |first7=L |last8=Fayolle |first8=C |last9=Makrerougrass |first9=B}}</ref>

Non hai vacinas efectivas contra a doenza. Téñense utilizado algunhas vacinas de escasa efectividade e que podían causar graves [[inflamación]]s, como a vacina inactivada con [[formol]], que xa non se usa. Estanse facendo experimentos con técnicas de [[enxeñaria xenética]] de vacinas baseadas nos [[antíxeno]]s F1 e V e parecen prometedores. Porén, as bacterias que carecen do antíxeno F1 seguen sendo virulentas, e os antíxenos V son suficientemente variables como para que unha vacina composta deles non sexa totalmente protectora.<ref>{{Cita publicación periódica | author = Welkos S| title = Determination of the virulence of the pigmentation-deficient and pigmentation-/plasminogen activator-deficient strains of ''Yersinia pestis'' in non-human primate and mouse models of pneumonic plague | journal = Vaccine | year = 2002 | volume = 20 | issue = 17–18| pages = 2206&ndash;2214 | pmid = 12009274 | doi = 10.1016/S0264-410X(02)00119-6 | author-separator = , | display-authors = 1 | last2 = Pitt | first2 = M.L.M. | last3 = Martinez | first3 = M. | last4 = Friedlander | first4 = A. | last5 = Vogel | first5 = P. | last6 = Tammariello | first6 = R.}}</ref> <ref>{{Cita publicación periódica |url=http://www.fda.gov/cber/minutes/plague101304t.pdf | author = Pitt ML| title = Non-human primates as a model for pneumonic plague. In: Animals Models and Correlates of Protection for Plague Vaccines Workshop| year=2004 | date=October 13–14}}</ref> <ref>{{Cita publicación periódica |author=Jefferson T, Demicheli V, Pratt M |title=Vaccines for preventing plague |journal=Cochrane Database Syst Rev |volume= |issue=2 |pages=CD000976 |year=2000 |pmid=10796565 |doi=10.1002/14651858.CD000976}}</ref>

O tratamento tradicional de primeira liña contra ''Y. pestis'' son os [[antibiótico]]s [[estreptomicina]],<ref>{{Cita publicación periódica | author=Wagle PM. | title=Recent advances in the treatment of bubonic plague | journal=Indian J Med Sci | year=1948 | volume=2 | pages=489&ndash;94}}</ref><ref>{{Cita publicación periódica | author=Meyer KF. | title=Modern therapy of plague | journal=JAMA | year=1950 | volume=144 | pages=982&ndash;5 | pmid = 14774219 | issue=12}}</ref> [[cloranfenicol]], [[tetraciclina]],<ref>{{Cita publicación periódica | author=Kilonzo BS, Makundi RH, Mbise TJ. | title= A decade of plague epidemiology and control in the Western Usambara mountains, north-east Tanzania | journal=Acta Tropica | year=1992 | volume=50 | pages=323&ndash;9 | pmid = 1356303 | doi = 10.1016/0001-706X(92)90067-8 | issue=4}}</ref> e as [[fluoroquinolona]]s. Hai tamén boas evidencias que apoian o uso de [[doxiciclina]] ou [[xentamicina]].<ref>{{Cita publicación periódica | author=Mwengee W | title=Treatment of plague with gentamicin or doxycycline in a randomized clinical trial in Tanzania | journal=Clin Infect Dis | year=2006 | volume=42 | pages=614&ndash;21 | pmid = 16447105 | doi = 10.1086/500137 | issue=5 | author-separator=, | author2=Butler T | author3=Mgema S | display-authors=3 | last4=Mhina | first4=G. | last5=Almasi | first5=Y. | last6=Bradley | first6=C. | last7=Formanik | first7=J. B. | last8=Rochester | first8=C. G.}}</ref> Illáronse cepas resistentes, polo que o tratamento debe guiarse polas sensibilidades aos antibióticos sempre que sexa posible. O tratamento antibiótico só é insuficiente para algúns pacientes, que poden tamén requirir apoio circulatorio, respiratorio ou renal.<ref name="isbn0-07-140235-7">{{Cita libro |author=Jameson, J. N. St C.; Dennis L. Kasper; Harrison, Tinsley Randolph; Braunwald, Eugene; Fauci, Anthony S.; Hauser, Stephen L; Longo, Dan L. |title=Harrison's principles of internal medicine |publisher=McGraw-Hill Medical Publishing Division |location=New York |year=2005 |pages= |isbn=0-07-140235-7 |oclc= |doi=}}</ref>

Inicialmente pensouse que os tres [[biovar]]es de ''Y. pestis'' correspondían a cada unha das pandemias históricas da peste bubónica.<ref name=Zhou_2004>{{Cita publicación periódica |author=Zhou D, Tong Z, Song Y, Han Y, Pei D, Pang X, Zhai J, Li M, Cui B, Qi Z, Jin L, Dai R, Du Z, Wang J, Guo Z, Wang J, Huang P, Yang R |title=Genetics of Metabolic Variations between Yersinia pestis Biovars and the Proposal of a New Biovar, microtus |journal=J Bacteriol |volume=186 |issue=15 |pages=5147–52 |year=2004 | pmid = 15262951 | doi = 10.1128/JB.186.15.5147-5152.2004 |pmc=451627}}</ref> O biovar ''Antiqua'' pénsase que corresponde á [[Peste de Xustiniano]]; non se sabe se este biovar tamén corresponde ás epidemias temperás ou menores de peste bubónica, ou se estas eran verdadeiramente peste bubónica e non outra doenza.<ref name=Guiyoule_1994>{{Cita publicación periódica |author=Guiyoule A, Grimont F, Iteman I, Grimont P, Lefèvre M, Carniel E |title=Plague pandemics investigated by ribotyping of Yersinia pestis strains |journal=J Clin Microbiol |volume=32 |issue=3 |pages=634–41 |year=1994 |pmid=8195371 |pmc=263099}}</ref> Antes pensábase que o biovar ''Mediaevalis'' correspondía á pandemia da [[Peste negra]],e o biovar ''Orientalis'' correspondía á [[Terceira pandemia]] e á maioría dos estalidos modernos da praga. Porén, os cálculos da idade evolutiva de ''Y pestis'', obtidos usando o número de [[substitución sinónima|substitucións sinónimas]] de [[polimorfismo dun só nucleótido|polimorfismos dun só nucleótido]] (SNP) en conxunción coas taxas dos [[reloxio molecular|reloxios moleculares]], datan a emerxencia destes biovares nun momento anterior ao de calquera das epidemias históricas debido á cantidade de tempo que cómpre para acumular esas mutacións.<ref name="Parkhill et al. 2001">{{Cita publicación periódica |author= Parkhill |title= Genome sequence of Yersinia pestis, the causative agent of plague |journal=Nature |volume=413 |pages=523–527 |year=2001 |doi= 10.1038/35097083 |pmid= 11586360 |issue= 6855 |author-separator= , |author2= J. |author3= B. W. Wren |author4= N. R. Thomson |author5= R. W. Titball |author6= M. T. G. Holden |author7= M. B. Prentice |author8= M. Sebaihia |display-authors= 8 |last9= Churcher |first9= C.}}</ref> Evidencias adicionais en contra desa hipótese son o feito de que ''Mediaevalis'' é probablemente demasiado nova para ter producido a Peste negra debido á súa recente diverxencia de ''Orientalis''.<ref name="Achtman et al. 2004">{{Cita publicación periódica| author=Achtman M, Morelli G, Zhu P, Wirth T, Diehl I, Kusecek B et al.| title=Microevolution and history of the plague bacillus, Yersinia pestis | journal=Proc Natl Acad Sci U S A | year= 2004 | volume= 101 | issue= 51 | pages= 17837–42 | pmid=15598742 | doi=10.1073/pnas.0408026101 | pmc=535704}}</ref>