Peroxidase: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 13:
A natureza do doante [[nucleófilo]] depende moito da estrutura do encima. Por exemplo, a peroxidase do ravo picante pode usar unha variedade de compostos orgánicos como doantes e aceptores de electróns, e ten un [[centro activo]] moi accesible, e moitos compostos poden alcanzar o sitio de reacción. Ao contrario, a [[citocormo c peroxidase]] ten un centro activo moi pechado e os compostos que lle doan electróns son moi específicos.
 
Practicamente todas as peroxidases son [[hemoproteína]]s (excepción notable é a [[glutatión peroxidase]], que é unha [[selenoproteína]]) e teñen como [[Substrato (bioquímica)|substrato]] común o H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> ou [[peróxido de hidróxeno]]. A grande afinidade por este substrato fai que se poida unir ao [[ferro]] do grupo [[hemo]] polos dous planos do [[centro activo]], o superior e o inferior, dando lugar a unha [[inhibición encimática|inhibición]] por exceso de substrato, xa que cando ambas as posicións están ocupadas polo peróxido de hidróxeno non é posible a unión do outro substrato. Respecto a ese outro substrato, a súa natureza e estrutura química pode ser moi distinta, tanto se nos referimos aos oxidados "in vivo" coma se o facemos aos que se empregan "in vitro" co obxectivo de detectar esta actividade encimática. Entre eles están [[fenol|fenois]], [[amina]]s aromáticas, moléculas orgánicas complexas como o [[ABTS]], ou o ioduro e o [[glutatión]] antes citados. Esta pobre especificidade para o substrato [[redox|redutor]] fai que a afinidade sexa tamén pequena.
 
A maioría das secuencias das proteínas peroxidases poden atoparse na [[base de datos]] PeroxiBase.
 
== Exemplos de peroxidases ==
A familia da [[glutatión peroxidase]] (Gpx) consta de 8 [[isoforma]]s humanas, que usan o [[glutatión]] como doante de electróns e son activas tanto co peróxido de hidróxeno coma con substratos hidroxiperóxidos orgánicos. As Gpx1, Gpx2, Gpx3, e Gpx4 son encimas que conteñen [[selenio]], mentres que a Gpx6 é unha [[selenoproteína]] en humanos, pero nos roedores hai homólogos que conteñen [[cisteína]].
 
Liña 24 ⟶ 29:
 
: Reactivo azul 5 + H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> + 2 H<sup>+</sup> <math>\rightleftharpoons</math> Reactivo azul 5 oxidado + 2 H<sub>2</sub>O
Entre as peroxidases con grupo [[hemo]] como [[cofactor]] hai que salientar a [[lactoperoxidase]], [[número EC|EC]] [http://expasy.org/enzyme/1.11.1.7 1.11.1.7]. É un encima que cataliza a oxidación dun amplo número de substratos orgánicos e inorgánicos, utilizando o poder oxidante do [[peróxido de hidróxeno]], e como [[cofactor]] o grupo [[hemo]]..
 
Practicamente todas as peroxidases son [[hemoproteína]]s (excepción notable é a [[glutatión peroxidase]], que é unha [[selenoproteína]]) e teñen como [[Substrato (bioquímica)|substrato]] común o H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> ou [[peróxido de hidróxeno]]. A grande afinidade por este substrato fai que se poida unir ao [[ferro]] do grupo [[hemo]] polos dous planos do [[centro activo]], o superior e o inferior, dando lugar a unha [[inhibición encimática|inhibición]] por exceso de substrato, xa que cando ambas as posicións están ocupadas polo peróxido de hidróxeno non é posible a unión do outro substrato. Respecto a ese outro substrato, a súa natureza e estrutura química pode ser moi distinta, tanto se nos referimos aos oxidados "in vivo" coma se o facemos aos que se empregan "in vitro" co obxectivo de detectar esta actividade encimática. Entre eles están [[fenol|fenois]], [[amina]]s aromáticas, moléculas orgánicas complexas como o [[ABTS]], ou o ioduro e o [[glutatión]] antes citados. Esta pobre especificidade para o substrato [[redox|redutor]] fai que a afinidade sexa tamén pequena.
 
Entre as peroxidases con grupo [[hemo]] como [[cofactor]] hai que salientar a [[lactoperoxidase]], [[número EC|EC]] [http://expasy.org/enzyme/1.11.1.7 1.11.1.7]. É un encima que cataliza a oxidación dun amplo número de substratos orgánicos e inorgánicos, utilizando o poder oxidante do [[peróxido de hidróxeno]], e como [[cofactor]] o grupo [[hemo]]..
 
:'''Doante + H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> <math>\rightleftharpoons</math> Doante oxidado + H<sub>2</sub>O'''
Liña 34 ⟶ 36:
 
Os [[xene]]s das peroxidases humanas expresan unha cadea lixeira e unha cadea longa máis pesada. A lactoperoxidase utilízase no [[sistema inmunitario]] con funcións bactericidas.
 
A maioría das secuencias das proteínas peroxidases poden atoparse na [[base de datos]] PeroxiBase.
 
== Aplicacións ==