Reconquista: Diferenzas entre revisións

No [[século V]] o [[Imperio Romano de Occidente]] vai demandar ós [[visigodo]]s, un pobo bárbaro fortemente romanizado e que estaba federado ó imperio, que expulsasen ós [[vándalo]]s e [[alano]]s de [[Hispania]]. Como pago pola súa lealdade, os visigodos recibiron esta provincia romana e o sur da [[Galia]] como ''foedus''. Coa deposición do derradeiro emperador romano por [[Odoacro]] no [[476]] os visigodos gobernaron estes territorios como reino independente, primeiro como [[Reino de Tolosa]] e, despois da derrota a mans dos francos no [[507]] na [[Batalla de Vouillé]], unicamente a [[Hispania]] como [[Reino de Toledo]]. Aínda así a aportaciónachega de poboación dos visigodos á península foi moi reducida.

No [[711]] o conde de [[Ceuta]], Xulián, que estaba refuxiando á familia e partidarios de Witiza e que mantiña relacións co gobernador de [[Tánxer]], [[Táriq ibn Ziyad]], e o seu [[emir]] [[Mussa ibn Nussayr]], vai demandar axuda ás poboacións árabes e [[bérber]]es do norte de [[África]] para intervir no conflito e doarlle axuda na súa loita contra Rodrigo. Os historiadores difiren na intención de Mussa neste momento da historia; sexa que planeaba unaunha conquista completa, unha invasión limitada para confirmar unha alianza, ou só un ataque para enfeblecerdebilitar as forzas visigodas.

O asentamento da poboación cristiá na conca do [[riorío Douro]] tivo lugar en dúas fases. Ó norte do río, entre os [[século IX|séculos IX]] e [[século X|X]], vaise empregar o sistema da ''presa''. Ó sur do Douro, durante os séculos X e [[século XI|XI]] van desenvolverse cidades mediante a doazón de foros, os cales estenderíanse despois cara a outras rexións, e fundamentalmente coa formación de mercados. Os foros eran estatutos que establecían os privilexios e a forma de rexer a unha comunidade, outorgados normalmente polo monarca, aínda que non só por el, á xente que poboaba un pobo. Como resultado, o consello do pobo era dependente do seu señor, converténdose así os foros no sistema máis empregado para poboar Navarra e máis tarde Aragón. O primeiro foro vai ser entregado ó conde [[Ferrán González]] de [[Castrojeriz]] durante a década de [[940]].

A partir do [[século XIII]], cando a monarquía xa dominaba o proceso, a colonización organizouse mediante os coñecidos [[Libro do Reparto|Repartos]], polos que os monarcas repartían o territorio conqueridoconquistado a [[al-Ándalus]]. As doazóns podían ser directamente a labregos en pequenas proporcións, ou ben a señores feudais que posteriormente repartirían a outros labregos. Con este método vaise colonizar os reinos de [[Reino de Mallorca|Mallorca]], [[Reino de Valencia|Valencia]], [[Reino de Murcia|Murcia]], [[Reino de Sevilla|Sevilla]] e [[Reino de Xaén|Xaén]], e máis tarde o de [[Reino de Granada|Granada]].