Revisión como estaba o 7 de outubro de 2015 ás 09:08 editar Breogan2008 (conversa \| contribucións) 451.198 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 29 de novembro de 2015 ás 19:30 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Engado {{Control de autoridades}}; cambios estética Edición máis nova →
Liña 7: Nado en [[Sevilla]], foi o cuarto dos dez fillos e fillas extramatrimoniais de [[Afonso XI de Castela]] e de dona [[Leonor de Guzmán\|Leonor Núñez de Guzmán Ponce de León]] (tataraneta do Rei [[Afonso IX de León]]). Por orde de seu pai, foi criado e educado polo preceptor real don Rodrigo Álvarez Asturias, Conde de Trastámara (parente do propio monarca), quen en [[1345]] cedeu o título de Conde de Trastámara (de ''Trans Támaris'', "Máis alá do Río Tambre", en [[Galiza]]) a Don Henrique, como herdeiro legal seu. E con este título, conde de Trastámara, inaugurou a [[dinastía de Trastámara]] no [[Lista de reis de León\|trono de Castela e León]] en 1369. Tiña os alcumes de ''o magnífico'' e tamén ''el de las Mercedes'': dispensaba larguezas para apoiar as súas pretensións. Asasinada súa mai Leonor de Guzmán por orde da raíña D. María de Portugal (en [[1350]]), revolveuse contra o seu irmán [[Pedro I de Castela]], apoiándose no aliado [[Pedro IV de Aragón]]. Para algúns autores a morte da mai e do seu irmán D. Frederico ou Fradique, ás mans do rei, o seu irmán, fíxolle decidir lanzarse no camiño do crime, receando pola súa vida. Fuxiu en [[1356]] para a Francia, cando o irmán subiu ao trono. Recibiu axuda en [[1365]] do rei [[Carlos V de Francia]] que mandou [[Bertrand du Guesclin]] levar a Castela as ''Grandes Compagnies'' para combater a Pedro e o seu aliado inglés, o Príncipe Negro. Vencido o [[3 de abril]] de [[1367]] en Nájera polo Príncipe Negro, sendo preso Bertrand, fuxiu para Aragón. Libre, Bertrand du Guesclin logo obtivo a vitoria de [[Montiel]] ([[1369]]). Sitiou o irmán, cos mercenarios de du Guesclin, en Montiel, na Mancha, e asasinouno nunha entrevista o [[23 de marzo]] de [[1369]]. Gobernou 10 anos apoiado pola Francia, na súa guerra contra as fillas de Pedro, alcumadas de bastardas. Asegurou o trono ao vencer a [[Fernando I de Portugal]] e [[Xoán de Gante]], Duque de Lancaster, pretendentes da Coroa castelá, e ao se aliar fielmente a Carlos V. En [[1372]] a súa frota cooperou por dúas veces para tomar dos ingleses [[La Rochelle]]. Liña 27: # Bastardo, [[Afonso, conde de Xixón e Noroña]] chamado Afonso Henriquez, fillo de dona Elvira Iñiguez de la Vega: naceu en [[1355]] e morreu despois de [[1395]]. Casado en [[Burgos]] en [[1373]] con D. Isabel ([[1364]]-[[1395]]), filla bastarda de D. [[Fernando I de Portugal]]. Esta alianza consta dun dos artigos de paz que os dous reis celebraron. Con descendencia, inclusive os [[marqués de Anxexa\|marqueses de Anxexa]] en Portugal. # [[Pedro de Noroña]], morto en [[20 de agosto]] de [[1452]], arcebispo de Lisboa, que tivo fillos bastardos dunha D. Branca Perestrelo, muller de nobre condición. # Tamén bastarda tida de dona Elvira Iñiguez de la Vega: Infanta Leonor de Castela ([[1363]]-[[5 de marzo]] de [[1415]] [[Olite]], sepultada en [[Pamplona]]). Raíña de Navarra, pois casou en Soria o [[27 de maio]] de [[1375]] con Carlos de Ebreux ([[1350]]-[[1425]]), en [[1387]] Rei da Navarra como [[Carlos III de Navarra]], ''o Nobre'', fillo de Carlos II e de Xoana de Francia. En [[1387]], pouco antes de el subir ao trono, Leonor fuxiu para Castela, ligándose a rebeldes. Sitiada no seu castelo de Roa, aprisionouse polo sobriño [[Henrique III de Castela]], ''el doliente'', que a devolveu ao marido en [[1395]]. Tiveron unha filla que foi Branca de Navarra ou de Ebreux, cuxo 2° marido foi [[Xoán II de Aragón]]. # Infanta Xoana de Castela. Tivo o seu casamento tratado, por volta de [[1378]], con Pedro de Aragón, morto en [[1385]], marqués de Villena. # de dona Elvira, Infanta Constanza de Castela, señora de [[Alba de Tormes]]. Casada en [[Valencia]] en [[1379]] co Infante D. Xoán de Portugal (morto en [[1397]]) Marqués de Villena, Duque de Valencia. # de Xoana de Cifuentes: Infanta Xoana de Castela, casada en [[1376]] co Infante Dinis de Portugal (morto en [[1397]]). # de Beatriz Ponce de León: Federico de Castela, morto en [[1394]], en Almodóvar del Río. Duque de Benavente. Casou con Leonor de Albuquerque. Pais de Leonor de Castela ([[1392]]-[[1470]] en Calabazanos), casada en [[1408]] con Pedro Manrique de Lara, señor de Amusco. # de Beatriz Ponce de León: Henrique de Castela ([[1378]]-1404), duque de Medina Sidonía. # de Beatriz Ponce de León: Beatriz de Castela e Ponce de León (morto en [[1409]] en Sevilla) señora de Niebla. Casou en [[1371]] con Juan Alfonso de Guzmán (morto en [[1396]]), señor de Medina Sidonía e Sanlúcar, Conde de Niebla, descendente directo de Guzmán ''el Bueno''. Henrique II lle deu por dote o condado de Niebla. Os Pérez de Guzmán incorporaron así ao seu escudo os Castelos e os Leóns da Casa Real de Castela, dela descendentes por Dona Beatriz, filla e neta de reis. En 1445 Don Xoán II deu o título de duque de Medina Sidonia ao 3º conde de Niebla, Don Juan Alonso de Guzmán y Figueroa, quen acrecentou a as súas armas a Coroa Ducal. # de Beatriz Fernández: Fernando de Castela ([[1365]]-[[1438]]), señor de Puenas e Alcazovas, casado con Leonor Sarmiento. # de Beatriz Fernández, María de Castela, señora de Vilafranca, casada con Diego Hurtado de Mendoza. # de Leonor Álvarez (morta en [[1369]]), Leonor de Castela, nada en [[Guadalaxara, España\|Guadalaxara]] en [[1375]]). # de mai descoñecida: Pedro de Castela (morto en [[1366]] en [[Segovia]]). # de mai descoñecida: Isabel de Castela, morta en [[1404]] en Almagro). Casada con Gonzalo de Guzmán. # de mai descoñecida, Isabel de Castela, freira. Liña 53: \| sucesor = [[Xoán I de Castela\|Xoán I]] }} {{Control de autoridades}} [[Categoría:Reis de Castela]]

Henrique II de Castela: Diferenzas entre revisións