Rainerio III de Mónaco: Diferenzas entre revisións

'''Rainiero III de Mónaco''', nado o [[31 de maio]] de [[1923]] e finado o [[6 de abril]] de [[2005]], foi fillo da [[Carlota de Mónaco|princesa Charlotte Louise Juliette]], duquesa de Valentinois (1898-1977) e do [[Pierre de Polignac|príncipe Pierre Marie Xavier Antoine Melchior]] (1895-1964). Recibe o título hereditario e a sucesión ó trono pola renuncia do seu pai, o [[Luís II de Mónaco|Príncipe Luís II]].

 

Ten así mesmo 7 netos: 4 fillos de Carolina: [[Andrea Casiraghi|Andrea]] (1984), [[Carlota Casiraghi|Charlotte]] (1986), [[Pedro Casiraghi|Pierre Stefano]] (1987) e a princesa [[Alexandra de Hannover]] (1999); e 3 fillos de Estefanía: Louis Roberto Paul (1992), Pauline (1994) e Camille Marie Kelly (1998). Morreu o 6 de abril de 2005 despois dunha longa enfermidade causa dunha serie de operacións.

 

 

Educouse en [[Inglaterra]] e [[Suíza]]. Estudos de [[ciencias políticas]] en [[París]]. Alistado no exército francés como tenente secundario, participou con esta unidade nas operacións para a campaña de [[Alsacia]]. Recibiu a Cruz da Guerra e a Estrela de Bronce.

Pasa a tenente da sección económica da misión militar francesa en [[Berlín]]. En xaneiro de 1947, Léon Blum, presidente do goberno interino da república francesa, conferiulle a lexión militar do Cabaleiro a cruz e de honra. En abril de 1949, o goberno francés ascéndeo a capitán, e en decembro de 1954, concédelle o grao de Coronel no exército francés. Accede ó trono en 1949, con 26 anos.

 

No primeiro capítulo da constitución, indícase que o responsable da autoridade é o príncipe reinante. A constitución de 1962 tamén indica que a sucesión ao trono pasa aos descendentes directos e lexítimos do príncipe reinante baixo principio de primoxenitura. Os descendentes masculinos toman precedencia sobre descendentes femininos do mesmo grao de parentesco. En ausencia de descendentes lexítimos, un neno adoptado pode ter acceder ao trono. O príncipe, porén, pode exercer soamente o seu mandato se alcanzou a súa maioría de idade, fixada na idade de 21 anos. Durante a súa minoría, o cargo é exercido por un rexente.

 

As normas sucesorias foron modificadas a principios do século XX para que, no caso de que Albero non tivese descendencia, Andrea, primoxénito de Carolina, poida reinar. Isto implica que na constitución actual reformada, o herdeiro buscarase primeiro entre os fillos do soberano, primando os homes. No caso de non ter descendencia, o trono pode pasar a un irmán do soberano. Para reinar é necesario tamén ter a nacionalidade monegasca e ter polo menos 18 anos (xa non 21).

 

{{commonscat|Rainier III, Prince of Monaco}}

 

[[Categoría:Príncipes de Mónaco]]