Cesare De Titta: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Addbot (conversa | contribucións)
m Bot: Retiro 1 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q3665409
m Bot: Engado {{Control de autoridades}}; cambios estética
Liña 4:
Fillo do notario Vincenzo e de Sofia Loreto, quedou ao pouco orfo de pai e, á idade de dezaseis anos, entrou no [[seminario]] de [[Lanciano]] para se converter en sacerdote. Ensenou linguas clásicas no seminario de [[Venosa]] desde [[1881]] ata [[1889]], foi tamén o seu reitor, neste o seu período lucano publicou ''Saggi di traduzione'' de [[Catulo]] (1890), esta obra valeulle un diploma honoris causa de ensinante de letras do Ministerio de Instrución Pública, que lle permitiu en 1891 obter a cátedra de [[lingua grega|grego]]. Escribiu tamén ''Grammatica della lingua viva'' e ''Grammatica della lingua latina''.
 
En 1926 deixou o ensino, retirándose a unha casa que tiña na súa comarca natal para se dedicar enteiramente á produción literaria, basicamente en abrucés, nun estilo clásico con abondosos arcaísmos pero á vez musical e mitificante da natureza local <ref>Francesco Piga ''La poesia dialettale del Novecento'', Piccin Vallardi, 1991, páxina 61 </ref> ''Canzoni abruzzesi'' (1919), ''Nuove canzoni abruzzesi'' (1923), ''Gente d'Abruzzo'' (1923), ''Terra d'oro'' (1925) e ''Acqua, foco, vento'' (1925), tamén escribiu teatro recollidos en catro volumes A súa obra en italiano recolleuna no volume ''Poesia'' e en latín deixou tres volumes de ''Carmina'' aínda que só un publicou en vida, en 1922. Traduciu ao abrucés ''La figlia di Jorio'' (1923) e ao latín as ''Elegie romane'' (1905) de [[Gabriele D'Annunzio]].
 
== Notas ==
{{Listaref}}
 
== Véxase tamén ==
=== Ligazóns externas ===
* [http://www.cesaredetitta.it/ Cesare De Titta] {{it}}
 
{{ORDENAR:Titta, Cesare De}}
{{Control de autoridades}}
 
[[Categoría:Escritores de Italia]]
[[Categoría:Escritores en lingua italiana]]