Cornoces, Amoeiro: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot - Trocar {{AP}} por {{Artigo principal}}; cambios estética
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Liña 16:
== Patrimonio ==
A igrexa de San Martiño de Cornoces foi consagrada no ano 1200, sgundo consta nunha inscrición na fachada sur. Foi construída sobre un primitivo [[castro (poboado)|poboado castrexo]]. Na fachada ten un tímpano historiado con figuras, probablemente de San Martiño. A porta sur é sinxela e estreita. Sobre a cornixa da nave principal e da ábsida hai canzorros simples. Sobre o testeiro da ábsida álzase unha cruz antefixa coa respresentación de Cristo crucificado. A espadana é barroca con dous arcos de medio punto.<br>
Xunto á igrexa está a casa reitoral, de planta rectangular e dúas alturas con muros de cachotaría de granito. O cemiterio exténdeseesténdese arredor do templo. A igrexa aparece citada na novela ''[[Os camiños da vida]]'', de [[Ramón Otero Pedrayo]].
 
A capela de Santo Estevo, tamén chamada capela das Candelas, é unha construción baixomedieval, antiga igrexa parroquial. O seu adro era o antigo camposanto. Ten planta rectangular con peche de cachotería e pórtico con cuberta na entrada apoiada sobre dúas columnas de pedra de labra ruda. A porta é alintelada, e a cuberta a tres augas, de tella curva, e con cruz de pedra no cumio. Conta con pequenas xanelas ou ventás tanto na fronte como nos laterais. No seu interior garda as figuras de Santo Estevo e das Candelas, esta de pedra en estilo románico asentada nun camarín dunha peza co neno no colo e coa lenda ERA CLII.