Testosterona: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
mSen resumo de edición |
||
Liña 240:
A [[síntese química]] de testosterona a partir do colesterol conseguírona Butenandt e Hanisch en 1935,<ref name="Butenandt_1935b">{{Cita publicación periódica | author = Butenandt A, Hanisch G | title = Uber die Umwandlung des Dehydroandrosterons in Androstenol-(17)-one-(3) (Testosterone); um Weg zur Darstellung des Testosterons auf Cholesterin (Vorlauf Mitteilung). [The conversion of dehydroandrosterone into androstenol-(17)-one-3 (testosterone); a method for the production of testosterone from cholesterol (preliminary communication)] | journal = Chemische Berichte | year = 1935 | volume = 68 | pages = 1859–1862 | language = German}}</ref> só unha semana antes de que o grupo da compañía suíza Ciba formado por [[Leopold Ruzicka]] (1887–1976) e A. Wettstein, publicasen tamén a súa propia síntese de testosterona. <ref name="Ruzicka_1935">{{Cita publicación periódica | author = Ruzicka L, Wettstein A | title = Uber die kristallinische Herstellung des Testikelhormons, Testosteron (Androsten-3-ol-17-ol) [The crystalline production of the testicle hormone, testosterone (Androsten-3-ol-17-ol] | journal = Helvetica Chimica Acta | year = 1935 | volume = 18 | pages = 1264–1275 | language = German | doi=10.1002/hlca.193501801176}}</ref> Estas sínteses parciais independentes da testosterona a partir de colesterol supuxéronlles a Butenandt e Ruzicka compartir o [[Premio Nobel de Química]] de 1939.<ref name="pmid11176375"/><ref name="pmid7817189">{{Cita publicación periódica | author = Hoberman JM, Yesalis CE | title = The history of synthetic testosterone | journal = Sci. Am. | volume = 272| issue = 2 | pages = 76–81 | year = 1995 | month = February | pmid = 7817189 | doi = 10.1038/scientificamerican0295-76| url =}}</ref> A testosterona foi identificada como 17β-hidroxiandrost-4-en-3-ona (C<sub>19</sub>H<sub>28</sub>O<sub>2</sub>), un alcohol policíclico cun grupo hidroxilo no carbono 17. Ao coñecerse a estrutura quedou claro que se podían facer modificacións adicionais á testosterona sintetizada como [[éster|esterificacións]] ou [[alquilación]]s.
A síntese parcial na década de 1930 de [[éster]]es da testosterona potentes e abondosos permitiu a caracterización dos efectos da hormona, e Kochakian e Murlin (1936) atoparon que a testosterona elevaba no can a retención de nitróxeno (o mecanismo fundamental no anabolismo), e despois o grupo de Allan Kenyon <ref name=" Kenyon _1940">{{Cita publicación periódica | author = Kenyon AT, Knowlton K, Sandiford I, Koch FC, Lotwin,G | title = A comparative study of the metabolic effects of testosterone propionate in normal men and women and in eunuchoidism | journal = Endocrinology | volume = 26| issue = 1 | pages = 26–45 |year = 1940 | month = February| doi = 10.1210/Endo-26-1-26 | url =}}</ref> demostrou os efectos anabólicos e androxénicos do propionato de testosterona en homes eunucos (castrados), rapaces e mulleres. O período que vai de 1930 a 1950 denominouse "idade de ouro da química dos esteroides",<ref name="pmid10443899">{{Cita publicación periódica |author=Schwarz S, Onken D, Schubert A |title=The steroid story of Jenapharm: from the late 1940s to the early 1970s |journal=Steroids |volume=64 |issue=7 |pages=439–45 |year=1999 |month=July |pmid=10443899 |doi=10.1016/S0039-128X(99)00003-3 |url =http://www.ingentaconnect.com/content/els/0039128x/1999/00000064/00000007/art00003}}</ref> e os traballos durante este período avanzaron rapidamente. Demostrouse que a testosterona ou a súa familia de compostos derivados, potenciaba os músculos, a forza e o benestar. <ref name = "de Kruif_1945"
== Notas ==
| |||