Solo: Diferenzas entre revisións

Ca escola rusa, en [[1883]] [[Dokuchaiev]] e os seus discípulos desenvolven a idea da distribución zonal dos solos, é decirdicir que varian segundo a zona climática, establecendo en [[1886]] a súa primeira clasificación en base a factores e propiedades de formación, correxida e mellorada pouco despois por el mesmo e o seu discípulo [[Sibertzer]], establecendo tres categorías:

Na escola americana, o científico [[Marbut]] fortemente influenciado por Dukuchaiev presentou en [[1927]] unha nova clasificación, establecendo a división entre ''pedocals'' e ''feldafers'', é dicir solos sobre rochas ou sedimentos con carbonato cálcico e sobre rochas silicatadas respectivamente, establecendo unha subdivisión en función do clima e unha terceira división mezclando factores climáticos, vexetación e procesos. Esta clasificación denominouse ''gran grupo de solos''. Posteriormente, en [[1938]], [[Baldwin]] e colaboradores tentan correxir os faios desta clasificación introducindo aspectos da clasificación da escola rusa. Este novo tentativa establece tres órdes, divididos en once subordes e estosestes en 33 grandes grupos.

Na actualidade as clasificacións máis extendidas internacionalmente son as desenvoltas conxuntamente pola FAO, ISSS e ISRI e a da [[Soil Taxonomy]] (ST) de Estados Unidos. Ambas utilizan para a clasificación determinados caracteres ou trazos que poden ser analizados cuantitativamente no campo ou no laboratorio, estosestes caracteres son denominados ''diagnóstico''. Ao utilizar criterios cuantitativos, as clases definidas resultan ser mutuamente excluintes. Os principais diagnósticos son, o tipo de horizonte, propiedades do solo (flúvicas, gleicas...) e a presencia de determinados materiais (materiais sulfurosos, orgánicos...).