Solo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Clasificación: arranxiños
m →‎Clasificación: arranxiños
Liña 125:
 
Ca escola rusa, en [[1883]] [[Dokuchaiev]] e os seus discípulos desenvolven a idea da distribución zonal dos solos, é decir que varian segundo a zona climática, establecendo en [[1886]] a súa primeira clasificación en base a factores e propiedades de formación, correxida e mellorada pouco despois por el mesmo e o seu discípulo [[Sibertzer]], establecendo tres categorías:
* Solos normais ou zonais: distribuidosdistribuídos en función das rexións climáticas
* Solos de transición: a cabalo entre duasdúas zonas climáticas
* Solos anormais: froito de anomalías debido a condicións particulares como depósitos aluviais ou arenosos, hidromofía etc.
 
Na escola americana, o científico [[Marbut]] fortemente influenciado por Dukuchaiev presentou en [[1927]] unha nova clasificación, establecendo a división entre ''pedocals'' e ''feldafers'', é decirdicir solos sobre rochas ou sedimentos con carbonato cálcico e sobre rochas silicatadas respectivamente, establecendo unha subdivisión en función do clima e unha terceira división mezclando factores climáticos, vexetación e procesos. Esta clasificación denominouse ''gran grupo de solos''. Posteriormente, en [[1938]], [[Baldwin]] e colaboradores tentan correxir os faios desta clasificación introducindo aspectos da clasificación da escola rusa. Este novo tentativa establece tres órdes, divididos en once subordes e estos en 33 grandes grupos.
 
A escola española, fixo a súa aportación a través de [[Huget del Villar]] no II Congreso Internacional do Solo celebrado en Leníngrado no ano [[1930]], onde propuxo unha clasificación en función dos seus [[horizontes]] e a composición, actividade e metabolismos (aerobio ou anaerobio) destes.