Gramática transformacional: Diferenzas entre revisións

Chomsky contradixo os criterios hexemónicos durante o [[século XX]] suxerindo que as nocións '''gramatical''' e '''non gramatical''' poderían definirse de forma útil e dotándoas de sentido. Un lingüista condutista radical diría que a lingua se pode estudar tan só con gravacións ou transcricións de conversacións reais. O rol do lingüísta centraríase na procura de aspectos mediante a análise de devandita conversación, pero non debería propoñer hipóteses sobre o porqué da existencia de devanditos aspectos, tampouco debería etiquetar devanditas expresións como "gramaticais" ou "non gramaticais". Chomsky mantén que a [[intuición]] dun falante nativo é suficiente para definir a gramaticalidade dunha oración. Ou sexa que, se a un falante de galego nativo lle parece difícil ou imposible de entender unha secuencia determinada de palabras en [[Lingua galega|galego]], se pode dicir que esa secuencia de palabras é non gramatical[1]. Este concepto liberou a moitos lingüistas de estudar a lingua mediante [[Corpus lingüístico|corpus]] de fala, xa que agora se vía factible o estudo mediante oracións ideais. Sen este cambio na filosofía do estudo lingüístico, a construción de gramáticas xenerativas sería practicamente imposible, xa que son a miúdo os aspectos escuros e raramente usados dunha lingua os que dan información clave para determinar a súa estrutura, e estes exemplos son moi difíciles de atopar no uso cotián da lingua.