Gramíneas: Diferenzas entre revisións

|familia = '''Poaceae'''

** Tipo Panicoide. A vaíña mestomática está apenas desenvolvida ou falta por completo, mentres que a vaíña parenquimática está moi desenvolvida. Neste tipo de anatomía o clorénquima tende a ordenarse en forma radial ao redor dos feixes vasculares, con células lobuladas. O parénquima sen cor está presente. Este tipo anatómico, característico das Paníceas, Eragrósteas, Clorídeas e outras tribos tropicais, denomínase anatomía de Kranz e é propio das gramíneas C₄. En contraste, o tipo anatómico festucoide é propio das gramíneas C₃. Ademais, existen tipos intermedios por exemplo nas Bambúseas, onde tanto a vaíña parenquimática como a mestomática están moi desenvolvidas. As diferenzas na anatomía das follas están asociadas con vías fotosintéticas diferentes. A [[Vía de 3 carbonos|vía do C₃]] é máis eficiente en rexións de clima amornado a frío, mentres que a [[Vía de 4 carbonos|vía do C₄]] é vantaxosa en rexións de temperaturas altas e baixa humidade do chan. A fisioloxía C₃ foi documentada en forma directa en 366 xéneros mentres que a fisioloxía C₄ foi documentada en forma directa en 335 xéneros. A fisioloxía intermedia entre C₃ e C₄ foi observada en ''[[Neurachne minor]]'', '' [[Steinchisma decipiens]] '' (='' [[Panicum decipiens]]''), ''[[Steinchisma hians|S. hians]]'' e en ''[[Steinchisma spathellosum|S. spathellosum]]''.<ref name="Parodi">Parodi, L.R. 1987. Gramíneas. En: ''Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería.'' Tomo I. Descrición de plantas cultivadas. Editorial ACME S.A.C.I., Buenos Aires, PP: 108-182</ref><ref name="Cabrera">Cabrera, A. L., Cámara Hernández, J., Caro, J.; Covas, G.; Fabris, H., Hunziker, J., Nicora, E., Rugolo, Z., Sánchez, E., Torres, M. (1970), «Gramineae, parte general.» Flora de la Provincia de Buenos Aires: Gramíneas., Colección Científica del INTA. Tomo IV, parte II., 1-18. </ref>

* [[Gluma]]s. Tipicamente son dúas, alternas, herbáceas, membranosas ou papiráceas, ovadas ou lanceoladas, contraídas lateralmente e máis ou menos carenadas,<ref name="ParodiParodi2 carenada">Carenada é un termo que se emprega en botánica para referirse a calquera órgano da planta que presenta a forma dunha quilla ou carena. Ref.: Parodi, L.R. 1987. Gramíneas. En: ''Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería.'' Tomo I. Segundo Volumen. Descripción de plantas cultivadas. Editorial ACME S.A.C.I., Buenos Aires, PP: 1114. </ref> ou redondeadas, case planas por compresión dorsiventral da espiguilla ''([[Paspalum]]''). Poden levar unha ou varias nervaduras e ser múticas, [[mucrón|mucronadas]] ou [[aresta (botánica)|aristadas]] no ápice. Nas Oríceas as glumas son rudimentarias ou están ausentes. En cambio, en moitas Paníceas hai aparentemente 3 glumas, sendo o superior en realidade unha lemma estéril; ás veces hai unha soa gluma como nos xéneros ''[[Monerma]]'' e ''[[Lolium]].''

** [[Xineceo (botánica)|Xineceo]]. O xineceo está formado por un [[ovario (botánica)|ovario]] globoso, piriforme ou fusiforme, xeralmente [[carpelo|bicarpelar]], unilocular, con dous [[Estilo (flor)|estilos]] curtos e [[estigma (botánica)|estigmas]] plumosos. Nalgunhas Bambúseas o ovario é tricarpelar e leva 3 estilos. Cando hai 3 carpelos, a peza adaxial é fértil (Kircher 1986). En ''[[Euchlaena]]'' e ''[[Zea]]'' existe un só estilo acrescente. Dentro do [[ovario (Botánica)|ovario]], [[Xineceo (botánica)|xineceo|súpero]], hai un só [[óvulo (botánica)|óvulo]] anfítropo ou semi-anátropo, subapical ou case basal, de [[placentación]] parietal. Algúns pastos teñen óvulos péndulos, [[óvulo (botánica)|átropos]]. A parede do megasporanxio pode ser delgada ou grosa. En moitas especies de gramíneas existen flores [[cleistogamia|cleistógamas]] en inflorescencias reducidas situadas nas axilas das follas inferiores.<ref name="Parodi">Parodi, L.R. 1987. Gramíneas. En: ''Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería.'' Tomo I. Descripción de plantas cultivadas. Editorial ACME S.A.C.I., Buenos Aires, PP: 108-182</ref><ref name="Cabrera">Cabrera, A. L., Cámara Hernández, J., Caro, J.; Covas, G.; Fabris, H., Hunziker, J., Nicora, E., Rugolo, Z., Sánchez, E., Torres, M. (1970), «Gramineae, parte general.» Flora de la Provincia de Buenos Aires: Gramíneas., Colección Científica del INTA. Tomo IV, parte II., 1-18. </ref>

* [[Embrión]]. O embrión das gramíneas é estruturalmente moi complicado e consta da [[plántula]] unida á súa [[cotiledón]] laminar, altamente modificado, chamado ''[[escudete]]''. O cotiledón é delgado, parenquimatoso, levando no seu parte exterior unha capa de [[célula]]s epiteliais que durante a [[xerminación]] botan [[encima]]s. A planta consta dun nó cotiledonar, onde se insere o cotiledón, unha xema cuberta dun ''[[coleoptilo]]'' e unha radícula envolvida por outra ''coleorriza''. En moitos xéneros na parte externa do nó cotiledonar hai unha escama diminuta, o ''epiblasto'', que para algúns autores constitúe un resto dun segundo cotiledón, mentres que outros consideran que se trata dun apéndice da coleorriza.<ref name="Parodi">Parodi, L.R. 1987. Gramíneas. En: ''Enciclopedia Argentina de Agricultura y Jardinería.'' Tomo I. Descrición de plantas cultivadas. Editorial ACME S.A.C.I., Buenos Aires, PP: 108-182</ref><ref name="Cabrera">Cabrera, A. L., Cámara Hernández, J., Caro, J.; Covas, G.; Fabris, H., Hunziker, J., Nicora, E., Rugolo, Z., Sánchez, E., Torres, M. (1970), «Gramineae, parte general.» Flora da Provincia de Buenos Aires: Gramíneas., Colección Científica do INTA. Tomo IV, parte II., 1-18. </ref>