Focas, emperador: Diferenzas entre revisións

Durante o reinado de Focas as fronteiras tradicionais do Imperio comezaron a derrubarse. Os Balcáns, que sufriran durante anos as incursións de [[ávaro]]s e [[eslavo]]s, quedaron desgornecidos coa retirada do exército do Danubio que precedeu ao levantamento de Focas contra Mauricio, e os bárbaros fixeron máis frecuentes os seus ataques, chegando ata [[Atenas]]. O rei [[Imperio Sasánida|persa]] [[Cosroes II]], que debía o seu trono á axuda que o anterior emperador, [[Mauricio, emperador|Mauricio]], lle prestara nunha guerra civil, usou a morte do seu antigo aliado como pretexto para rachar co seu tratado de paz con Bizancio. Recibiu na súa corte a un individuo que pretendía ser o fillo de Mauricio, chamado Teodosio, e apoiou as súas pretensións ao trono imperial. Cosroes tirou proveito do caos que seguiu á usurpación de Focas: o xeneral bizantino [[Narsés (xeneral bizantino)|Narsés]] rexeitara recoñecer ao usurpador e levantouse en armas contra el. Cosroes estabeleceu unha alianza con Narsés; con todo, este último sería máis tarde atraído con enganos a Constantinopla e executado por orde do emperador. Privado do seu mellor xeneral, o exército bizantino foi derrotado repetidas veces nos anos seguintes.

 

 

En 610, o xove [[Heraclio]] chegou ás portas de Constantinopla, e a maior parte do exército de Focas desertou ou fuxiu. Algúns destacados aristócratas ofreceron a Heraclio a súa colaboración, e este entrou na capital sen atopar apenas resistencia. Focas foi capturado e levado ante Heraclio, que lle preguntou: "É así como gobernaches o Imperio?". Focas replicou: "Gobernaralo ti mellor?". Heraclio executou e decapitou persoalmente a Focas, cuxo corpo foi mutilado, sacado en desfile pola capital e finalmente queimado.