Vilamaior de Caldelas, Castro Caldelas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
retiro información imposible de contrastar a falta de calquera referencia (historia, turismo e festas)
Lameiro (conversa | contribucións)
saco marcador de atención
Liña 1:
{{en uso}}
{{atención|data=marzo de 2012|redacción pouco enciclopédica}}
{{Sen referencias|data=xullo de 2012}}
{{Outroshomónimos|Vilamaior}}
Liña 24 ⟶ 22:
Vilamaior está situada na aba da [[Serra do Burgo]]. Atópase a uns 750 m de altitude e a parte montañosa correspondente que a protexe polo sur ten un máximo desnivel duns 1.050 m (aínda que a Serra do Burgo, noutra parte, alcanza os 1.250 m aprox.). Esta protección natural polo sur, e algo menos polo leste pero non polo norte (ou moito menos pronunciada polo norte), atenúa as temperaturas máis altas, mais non tanto as baixas; por esta circunstancia natural, á parte de pola altura á que se atopa e tamén por ser unha zona interior, as [[xeada]]s son moito máis frecuentes, duradeiras e daniñas que noutros pobos ou parroquias con distinta protección orográfica.
 
Non hai ríos importantes que atravesen a parroquia; oso caucesque de auga existenteshai son regatos, moi torrenciais (con moito desnivel) ao seu paso pola montaña, cheos de auga no inverno e que van secando a medida que o verán avanza.
 
=== Demografía ===
A principio do [[século XX]] estaba moito máis poboada a parroquia, cuns 400 veciños aproximadamente, mais agora a reducciónredución poboacional debida á [[emigración]] a diferentes destinos é constante. No ano [[2000]] a parroquia contaba con 74 habitantes (44 homes e 30 mulleres), mentres que no 2014 son só 42 habitantes.
 
== Economía ==
A xente sempre viviu da [[agricultura]] e da [[gandaría]], e en menor medida da [[silvicultura]] (explotación da madeira). Basicamente sempre se tratou de economía de subsistencia baseadas no cultivo da terra en réxime de minifundio. Con axuda daA gandaría, proporcionábaseproporcionaba un extra ou plus de ingresos, os cales permitían mercar produtos, utensilios etc. Canto aos cultivos, o que máis se sementa son as [[pataca]]s e o [[centeo]] (que hoxe case non se cultiva), [[millo]], [[remolacha]], [[garavanzo]]s, [[feixón|fabas]], [[leituga]]s e [[tomate]]s; dánse as [[mazá]]s, [[cereixa]]s, [[pera]]s e [[pavía]]s.
 
Unha parte importante do terreo produtivo está “ao ermo”, isto é, deixouse de traballar e encheuse de mato.