Guerra italiana de 1521-1526: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
engado máis da ca.wiki |
||
Liña 19:
A '''Guerra italiana de 1521–1526''', tamén coñecida como '''Guerra dos Catro Anos''',<ref>Malia que entre 1521 e 1526 hai cinco anos, considérase que a guerra remata coa batalla de Pavía; polo tanto, catro anos a partir do comezo das hostilidades en 1521</ref> forma parte das [[Guerras italianas (1494-1559)|Guerras italianas]]. O conflito desenvolveuse entre 1521 e 1526 e loitaron [[Francisco I de Francia]] e a [[República de Venecia]] contra o emperados do [[Sacro Imperio Romano Xermánico]] [[Carlos V, Sacro Emperador Romano-Xermánico|Carlos V]], [[Henrique VIII de Inglaterra]] e os [[Estados Pontificios]]. Entre as causas do conflito está a escolla en 1519–1520 de Carlos I como emperador do [[Sacro Imperio Romano Xermánico]] e a necesidade do papa [[León X, papa|León X]] de aliarse con Carlos para combater a [[Martiño Lutero]].
A guerra estourou en [[Europa occidental]] en 1521, cando [[Francia]] envadiu os [[Países Baixos]] e intentou axudar a [[Henrique II de Navarra]] a recuperar o seu [[reino de Navarra|reino]]. As forzas imperiais repeleron a invasión e atacaron o norte de Francia, onde os franceses deteron o seu avance. Por isto, o emperador, o papa e Henrique VIII asinaron unha alianza formal contra Francia e as hostilidades comezaron na [[península Itálica]]. Na [[batalla de Bicocca]], os exércitos imperial e papal derrotaron o exército francés e expulsárono do [[Milanesado]]. Despois da batalla, a loita trasladouse ó territorio francès, mentres que [[Venecia]] asinaba a paz por separado. O exército inglés invadiu Francia en 1523, mentres que [[Carlos I_de_Borbón|Carlos de Borbó]], anoxado polos intentos de Francisco de apoderarse da súa herdanza, traizóao e alíase con Carlos I. En 1524, fracasou unha tentativa francesa de recuperar o [[Ducado de Milán]], cousa que concedeu ó Borbón a oportunidade de invadir a [[Provenza]] á fronte dun exército español.
O mesmo Francisco dirixiu un segundo ataque contra o Ducado de Milán (a actual [[Lombardía]]) en 1525. A súa desastrosa derrota na [[batalla de Pavía]], na cal foi capturado e na que a maioría dos seus principais nobres morreron, conduciu ó fin da guerra. Mentres estaba preso en España, Francisco asinou o [[Tratado de_Madrid_(1526)|tratado de Madrid]], no cal renunciaba ás súas aspiracións a Italia, [[Borgoña]] e [[Flandres]]. Porén, unhas semanas despois da súa liberación, rexeitou as condicións do tratado, comezando deste xeito a [[Guerra da Liga de Cognac]]. Malia que as Guerras de Italia continuaron durante tres décadas máis, estas remataron sen que Francia puidese recuperar ningún territorio substancial en Italia.
== Notas ==
| |||