A autopolinización e a [[autogamia|autofecundación]] están moi distribuídas entre as gramíneas. En xeral, é un mecanismo máis común entre as especies anuais que entre as perennes e, decididamente, moito máis frecuente entre as especies colonizadoras. Este mecanismo determinouse en aproximadamente 45 xéneros de gramíneas, entre os cales se achan xéneros económicamenteeconomicamente moi importantes como ''[[Triticum]],'' ''[[Oryza]],'' ''[[Secale]],'' ''[[Avea]],'' ''[[Agropyron]]'' e ''[[Lolium]].'' Unha condición de [[autogamia]] extrema é a ''[[cleistogamia]]''. Este último sistema está distribuído en máis de 70 xéneros pertencentes a 20 tribos de gramíneas.<ref name="Connor">Connor, H.E. 1979. Breeding systems in the grasses: a survey. New Zealand Journal of Botany 17:547-74.</ref><ref name="Campbell">Campbell, C., J. Quinn, G. Cheplick, & T J Bell. 1983. Cleistogamy in Grasses. Annual Review of Ecology and Systematics Vol. 14: 411-441.</ref>
