Comisario político: Diferenzas entre revisións

Os antecedentes dos comisarios políticos españois foron os comités<ref>"Les commissaires politiques d lármee de la republique espagnole" Luc R., París 1939 </ref>de da [[Fronte Popular (España)|Fronte Popular]] nas milicias de partido, sindicato, nacionalidade, etc; a persoa responsable de representar a este comité ante o mando militar recibiu o nome de comisario político, que apareceron nas unidades de milicias máis influenciadas polo [[Partido Comunista de España|PCE]], [[Partido Socialista Obrero Español|PSOE]] e JSU, a presenza de comisarios xa era evidente,<ref>"Il V reggimento" Vidali, Vittorio. ed La Pietra Milano 1976</ref> polo que o goberno de [[Francisco Largo Caballero|Largo Caballero]] os institucionaliza en Outubrooutubro de 1936, que creacreando un Comisario xeralXeral de Guerra.

A estrutura do comisariado español consistía nun Comisario xeral e catro subcomisarios<ref>"los{{cita libro|título=Los comisarios políticos en el ejército popular de la República" álvarez,|apelidos=Álvarez|nome=Santiago|ligazónautor=Santiago. Álvarez|editorial=[[Ediciós do Castro ]]|ano=1989}}</ref>, cada un destes representaba a un dos partidos políticos da Fronte Popular así como a centrais sindicais<ref>"Los comisarios políticos en la guerra civil española" Nesterenko, Ediciones Progreso, Moscú</ref>. Debido a que a Brigada Mixta era a unidade básica do Exército [[Segunda República Española|republicano]] e polo tanto existían comisarios de Brigada, Batallón e Compañía. O 6 de xaneiro de 1937 o goberno de Largo Caballero promulga unha orde sobre os distintivos dos comisarios políticos mentres existía un debate en todo o territorio real á hora de superar as ideas [[anarquismo|anarquistas]] contrarias aá uniformización, xerarquía e disciplina entre as milicias, que rexeitaban fusionarse nun exército. Os distintivos dos comisarios políticos eran distintivos en forma de estrela de cinco puntas nunha circunferencia en vermello e uns galóns rectangulares para amosar a súa xerarquía dentro do comisariado; nos primeiros meses da súa existencia oficial foron uniformados cun uniforme marrón, pero debido a que debían ser exemplo para os demais e ereneran un brancoalbo fácil pasaron a adoptar a cor caqui igual cocó resto do exército republicano.

O nome oficial do Comisariado era de ''Comisario de Guerra'', e o comisario político era o ''comisario delegado'', ao igual cosque os militares eran dependentes do Ministerio de Guerra. Os comisarios políticos nas [[Brigadas Internacionais]] tiñan a mesma organización cocó exército republicano e os seus comisarios políticos eran comisarios propios e elixidos polos brigadistas, sendo o seu Comisario xeneral Luigi Longo durante toda a guerra.

O primeiro Comisario xeneral foi [[Julio Álvarez del Vayo]] do [[PSOE]], desde setembro de 1936 ata novembro de 1937, cando dimitiu por incompatibilidade coa administración de [[Indalecio Prieto]]. O segundo Comisario xeneral foi [[Bibiano Fernández Osorio y Tafall]] desde Abrilabril de 1938 ata o final da guerra. As funcións dos comisarios políticos eran exercer un control político social sobre as forzas armadas e lograr unha coordinación entre os mandos militares e as masas combatentes, xa que moitas milicias e voluntarios non desexaban ter unha disciplina por motivos ideolóxicos. Ao mesmo tempo debían matermanter a moral alta entre as tropas, así como conciencialos para unha mellor movilizaciónmobilización, polo que estiveron moi implicados na alfabetización dos soldados e do tempo de ocio, con producións teatrais e sesións de cine grazas á axuda da intelectualidade, incluso coa redacción dun Boletín diario de noticias, coverténdoseconverténdose o comisario político nunha autoridade política e moral dentro da unidade cun papel semellante aos curas dentro do exército de [[Franco]].

O Comisariado xeneral de Guerra creou o "Boletín do Subcomisariado de Guerra" en outubro de 1936, ao tempo que promocionaba outras publicacións dentro do exército, a partir do número cinco do Boletín este pasa a chamarse "El Comisario", converténdose nun xornal diario en gran formato de catro páxinas, que durou ata decembro de 1937. Logo o Comisariado Xeneral da Guerra tirou un xornal central titulado "Vanguardia" publicado no conxunto do Exército. Nos primeiros oito meses o Comisariado xeneral tamén publicou 37 folletos, cento de manifestos,, 1250012&nbsp;500 carteis e millón e medio de follas voandeirasvoadoras pra difundilas entre as filas inimigas. Tamén se filmaron variosvarias curtametraxes por parte do Comisariado, todos sobre episodios da campaña militar.

|align="center" colspan=1|Comisario de CompaníaCompañía