Arrecife, Lanzarote: Diferenzas entre revisións

A súa localización, ao abrigo das correntes oceánicas grazas a un conxunto de formacións rochosas e illotes, permitiu crecer a Arrecife ata converterse no porto principal da illa. Tanto é así, que tradicionalmente Arrecife foi coñecido entre os insulares como "El Puerto", por antonomasia. Ademais do [[viño]], que comeza a cultivarse na illa tras as erupciones volcánicas de [[Timanfaya]] (1730-1736), será a [[salsola kali|barrilla]] o produto de exportación que afianzará a Arrecife desde o punto de vista comercial e urbano, producíndose un importante desenvolvemento do porto nas últimas décadas do século XVIII e as primeiras do XIX. Ao ciclo da barrilla séguelle o da exportación da cochinilla, un insecto parasito da tunera, [[chumbera]] ou nopal, da que se extrae unha tinguidura avermellada moi empregado na por entón incipiente industria téxtil británica. Coincidindo co auxe da cochinilla, Arrecife consegue arrebatar á [[Teguise|Vila de Teguise]] a capital da illa, en 1847, afianzándose como centro económico e político de [[Lanzarote]]. Case ao mesmo tempo, Arrecife vese beneficiada polo Decreto de [[Portos Francos]] de 1852, lei a través da cal concédese aos principais portos canarios a capacidade de comerciar nos mercados internacionais salvando boa parte dos impostos e aduanas vixentes no resto de España.

 

Desde entón Arrecife foise convertendo nunha cidade cunha economía baseada no [[sector servizos]], como centro comercial e administrativo da illa de [[Lanzarote]], que desde a década de 1970 afiánzase como importante destino turístico.