Historia da música: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Exclusións: arranxiño
Liña 14:
Nun sentido amplo, a historia da música pódese referir, e de feito refírese a calquera aspecto ou elemento que forme parte dos fenómenos musicais nunha cultura ou sociedade. Por iso estuda a [[Composición musical|composición]] de obras, a [[músico|interpretación]], a recepción, a transmisión, a teorización e a [[crítica musical|crítica]] (ou en xeral, a opinión) , como elementos destacados. Como concrecións dalgúns destes aspectos, estuda a evolución dos [[instrumento musical|instrumentos]], das [[banda de música|agrupacións]] e das tradicións interpretativas, así como as formas de [[Educación musical|ensino]] e de aprendizaxe. Dado que a historia da música entende a música como parte dun sistema [[cultura]]l, require, igualmente, do estudo de todos aqueloutros elementos -algúns deles non especificamente musicais- que permiten inserir cada música no seu contexto [[xeografía|xeográfico]], [[historia|histórico]] e [[cultura]]l. Neste sentido son importantes os estudos [[biografía|biográficos]] que permiten, a miúdo, non só contextualizar e dotar de significado producións musicais concretas.
=== Exclusións ===
Desde os seus inicios -que se situansitúan, habitualmente, no [[século XVIII]] -, o estudo da evolución da música referiuse case exclusivamente á [[música clásica]] europea. Deste xeito, tradicionalmente, a historización de, por exemplo, a [[música hindú]] considerou que correspondía máis ben á [[etnomusicoloxía]], e que a historia do [[Música rock|rock]] formaba parte do campo de acción dos [[estudos culturais]]. Estas foron algunhas limitacións importantes da historia da música pero non as únicas. Unha parte non pequena dos historiadores da música clásica europea, actuaron cuns obxectivos, unha metodoloxía e uns posicionamentos apriorísticos limitados. Lonxe de aplicar un concepto de música amplo, que englobara todos os procesos humanos que fan posible a existencia da música, a miúdo centráronse na evolución da composición, e fixeron unha historia da composición e dos compositores punteiros. De resultas diso, moitas veces a historia da música acabou sendo unha historia dos estilos compositivos cunha atención preferente á evolución das formas musicais e os as técnicas compositivas, contextualizada socialmente no mellor dos casos.
 
O [[século XIX]], e en concreto o [[Romanticismo]], coa súa mirada cara ao pasado, deu un impulso moi notable a esta '''historia da música''' nada o século [[século XVIII|anterior]] no contexto da [[Ilustración]]. O Romanticismo (e máis tarde o [[positivismo]]) impulsou estudos históricos musicais mediatizados polo concepto do [[xenio]], e en concreto do xenio creador, compositor. O principal centro de interese eran as obras que o [[análise musical]] da época -aplicando a ideoloxía da obra de arte autónoma- consideraba 'obras mestras' do pasado, e, por extensión, as biografías dos seus autores.
Liña 21:
 
[[Susan McClary]] sinalou que a miúdo pareceu coma se os posicionamentos [[postmodernidade|posmodernos]] e críticos que impregnaron outras disciplinas das [[ciencias sociais]] non conseguisen facer o mesmo na historia da música e que os avances metodolóxicos a miúdo xeneralizábanse cando noutras ciencias sociais xa resultaban pasados por outros posicionamentos xa máis actualizados. E isto é unha consecuencia máis da ideoloxía da obra da arte autónoma.<ref>Unha reflexión interesante e non exenta de humor sobre como esta ideoloxía xermánica decimonónica entorpecio o desenvolvemento de disciplinas musicais diversas pódese ler en: Schippers , H. (2004). Blame it on the Irmáns! - A cross-cultural invitation to revisar the Foundations of training profesional Musicians. In Orlando Musumeci (ed.),< Preparing Musicians Making New Sounds Worlds (pp. 199-208). Barcelona: ISME/ESMUC.</ref>
 
=== Métodos ===
[[Ficheiro: Baschenis - Musical Instruments.jpg | right | thumb | 300px | A iconografía musical aporta moita información á historia da música se se aplícan criterios interpretativos adecuados, ainda que sexan unhas representacións seguramente pouco realistas como esta:'' instrumentos musicais sobre unha mesa''; [[Evaristo Baschenis]] (1617-1677)]]