Revisión como estaba o 21 de setembro de 2015 ás 20:39 editar Dodro (conversa \| contribucións) 6.340 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 22 de setembro de 2015 ás 15:27 editar desfacer Dodro (conversa \| contribucións) 6.340 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 1: La Brea Tar Pits.jpg{{en tradución}} {{Coordenadas\|34\|03\|46.47\|N\|118\|21\|22.67\|W\|display=title\|type:landmark}} {{Espazo natural Liña 20: O '''Rancho La Brea''' ou '''La Brea Tar Pits''' (en inglés: Pozos de piche de La Brea) son un grupo de pozos de [[betume]] que se formaron fai milleiros de anos na contorna do Hancock Park, nos [[Os Ánxeles\|Ánxeles]], [[California]]. O [[Asfalto\|asfalto natural]], betume, brea ou [[alcatrán]] infiltrouse nesta zona dende o solo fai decenas de milleiros de anos. O alcatrán adoita atoparse cuberto de po, follas ou auga. Nestes pozos preserváronse os ~~ósos~~[[óso]]s dos animais que quedaron atrapados no betume. O Museo George C. Page está dedicado a estudar os pozos de piche e amosar os animais que alí se atoparon. O Rancho La Brea é un National Natural Landmark dos [[Estados Unidos de América]]. == Localización e formación == Os pozos de La Brea e Hancock Park están situados no que noutrora foi a concesión mexicana Rancho La Brea, e agora forma parte da área urbana dos Ánxeles, no distrito de Miracle Mile. Os pozos de piche están compostos por fraccións de ~~aceite~~crudo pesado denominado gilsonita, que se filtraron dende o solo. En Hancock Park o [[petróleo]] cru escorre pola fenda ó longo da 6th Street dende o Salt Lake Oil Field. O petróleo aflora e forma na superficie piscinas en varios lugares do parque, tornándose en asfalto cando as fraccións máis lixeiras do petróleo se degradan ou evaporan. [[Ficheiro:La Brea Tar Pits.jpg\|miniatura\|300px\|esquerda\|Varias especies quedaron atrapadas no alcatrán.]] Estas filtracións lévanse producindo dende fai decenas de milleiros de anos. De cando en vez, o asfalto forma depósitos o suficientemente consistentes como para atrapar os animais, quedando a superficie cuberta con capas de auga, po ou follas. Os animais chegarían vagando, quedarían atrapados na poza, e acabarían por morrer. Os depredadores tentarían apresar os animais capturados no piche resultando tamén entrampados. Os pozos de brea que existen actualmente foron escavados polo home. O meirande era orixinalmente unha mina de asfalto. Os outros pozos fixéronse entre o 1913 e o 1915, cando foron escavados máis de 100 pozos na procura dos ósos de grandes mamíferos. Distintas combinacións de asfalto e auga asolagan estes buratos. Normalmente o asfalto xorde de gretas, endurecendo ó aflorar e formando montículos que se poden ver en varias zonas do parque. [[Ficheiro:Smilodon and Canis dirus.jpg\|miniatura\|O betume preservou os ósos durante milleiros de anos.]] Os ósos dos animais mortos, ó afundir e penetrar neles o asfalto, tórnanse dunha cor marrón escura ou negra. As fraccións máis lixeiras do petróleo evapóranse quedando unha substancia máis sólida, que preserva os ósos. [[Fósil]]es de grandes mamíferos foron extraídos do alcatrán, pero tamén se recuperaron microfósiles: madeira e plantas, ósos de roedores, insectos, moluscos, po, sementes, follas, e mesmo grans de pole. Expóñense no museo George C. Page algunhas mostras destes achados. A [[datación radiométrica]] da madeira preservada e dos ósos deu unha idade de 38 000 anos para o material máis antigo descuberto en La Brea. Os pozos aínda hoxe atrapan organismos, os máis deles están cercados para evitar accidentes. == Historia == == Véxase tamén ==

Rancho La Brea: Diferenzas entre revisións