Álvaro de Bazán (F-101): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Álvaro de Bazán (F-101) con datos de wiki EN ES
(Sen diferenzas.)

Revisión como estaba o 9 de setembro de 2015 ás 19:45

Álvaro de Bazán (F-101) é unha fragata da Armada Española, primeira da serie F-100 á que da nome.

Álvaro de Bazán (F-101)

Álvaro de Bazán no porto de Copenhagen cun helicóptero Sikorsky SH-60 Seahawk, en 2008.
Historial
Estaleiro Bazán, actual Navantia en Ferrol
Clase F-100
Tipo Fragata
Operador Armada Española
Porto de rexistro España Ferrol
Autorizado 31 de xaneiro de 1997
Botado 31 de outubro de 2000
Asignado 19 de setembro de 2002
Destino Activo
Características xerais
Desprazamento 5 800 t
Eslora 146,72 m
Manga 18,6 m
Puntal 9,8 m
Calado 4,75 m
Sensores Lockheed Martin AN/SPY-1D 3-D
Blindaxe Aceiro de alta resistencia (H-36) e aceiro de moi alta resistencia (DH-55)
Armamento 1 × 5-polgadas/54 Mk45 Mod 2 canón
CIWS FABA 20mm/120 Meroka system
1 × 48 cell Mk 41 lanzador vertical de mísiles
32 × Standard SM-2MR Block IIIA
64 × RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile
8 × McDonnell Douglas RGM-84 Harpoon anti-ship missile
4 × 324 mm Mk32 Mod 9 double Torpedo launchers con 12 Honeywell Mk46 mod 5 Torpedo
Guerra electrónica 4 × FMC SRBOC Mk36
Propulsión Diesel e/ou turbina gas, 2 hélices de paso variable
Potencia Gas: 46 648 CV
Diésel:12 000 CV
Velocidade 21 nós
Autonomía 5.000 m.n. a 18 nós
Tripulación 250 persoas (48 oficiais máis capitán)
Aeronaves 1 Seahawk SH-60B Lamps III
Equipamento aeronaves Cuberta de vó a popa e hangar para un helicóptero.


Historia

En 1983 a Armada Española e Bazán iniciaron un programa para a modernización naval chamado NFR-90 (Nato Frigate Replacement). Sería un proxecto da OTAN conxunto entre España, Alemaña, Canadá, Estados Unidos, Francia, Italia, Holanda e Gran Bretaña. O obxectivo era crear unha fragada. Un deseño común que compartiría elementos para reducir os custes de deseño e produción. As diferentes prioridades e necesidades de cada país fixeron que en 1989 o proxecto se abandonase. En 1990 decidiuse continuar co proxecto pero redefinindo as prioridades. O que ía ser un buque antisubmarino de características similares ás fragatas existentes pasou a un buque máis centrado na guerra aérea. En 1992 iniciáronse contactos coas mariñas de Alemaña e Holanda para desenvolver unha fragata, compartindo o deseño en intereses comúns. En 1993 concretouse esta colaboración. En 1995 a Armada Española elixe o sistema norte americano AEGIS de Lockheed Martin como base operativa do buque co radar AN/SPY-1D empregado na serie DDG-51 "Arleigh Burke" da USN. Esta elección condicionou todo o deseño do buque. Así os destructores americanos desplazaban 8 500 toneladas mentras que o deseño das F-100 terían 5 800 toneladas de desplazamento[1].


Sistemas

Estrutura

O casco do buque foi desenvolvido pola oficina técnica de Bazán en colaboración ca Armada Española empregando tecnoloxía e programas de seu.

Sistema País Fabricante Notas
Formas do casco   Navantia Modificado a partir dunha licenza de Bath Iron Works do deseño da Clase Arleigh Burke.

Sensores

Armamento

Propulsión

Flota F-100

Código Nome Data botadura Data entrada en servizo Indicativo de chamada Imaxe
F-101 Álvaro de Bazán 31 de outubro de 2000 19 de setembro de 2002          
F-102 Almirante Juan de Borbón 28 de febreiro de 2002 3 de decembro de 2003          
F-103 Blas de Lezo 16 de maio de 2003 16 de decembro de 2004          
F-104 Méndez Núñez 12 de novembro de 2004 21 de marzo de 2006          
F-105 Cristóbal Colón 4 de novembro de 2010 23 de outubro de 2012          


Notas

  1. [revistamarina.cl/revistas/1998/3/bueno.pdf Gregorio Bueno Murga. La Nueva Fragata Española F-100. - Revista de Marina (en PDF)]