Álvaro de Bazán (F-101): Diferenzas entre revisións
Álvaro de Bazán (F-101) con datos de wiki EN ES |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 9 de setembro de 2015 ás 19:45
Álvaro de Bazán (F-101) é unha fragata da Armada Española, primeira da serie F-100 á que da nome.
Álvaro de Bazán (F-101) | |
---|---|
Álvaro de Bazán no porto de Copenhagen cun helicóptero Sikorsky SH-60 Seahawk, en 2008. | |
Historial | |
Estaleiro | Bazán, actual Navantia en Ferrol |
Clase | F-100 |
Tipo | Fragata |
Operador | Armada Española |
Porto de rexistro | Ferrol |
Autorizado | 31 de xaneiro de 1997 |
Botado | 31 de outubro de 2000 |
Asignado | 19 de setembro de 2002 |
Destino | Activo |
Características xerais | |
Desprazamento | 5 800 t |
Eslora | 146,72 m |
Manga | 18,6 m |
Puntal | 9,8 m |
Calado | 4,75 m |
Sensores | Lockheed Martin AN/SPY-1D 3-D |
Blindaxe | Aceiro de alta resistencia (H-36) e aceiro de moi alta resistencia (DH-55) |
Armamento | 1 × 5-polgadas/54 Mk45 Mod 2 canón CIWS FABA 20mm/120 Meroka system 1 × 48 cell Mk 41 lanzador vertical de mísiles 32 × Standard SM-2MR Block IIIA 64 × RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile 8 × McDonnell Douglas RGM-84 Harpoon anti-ship missile 4 × 324 mm Mk32 Mod 9 double Torpedo launchers con 12 Honeywell Mk46 mod 5 Torpedo |
Guerra electrónica | 4 × FMC SRBOC Mk36 |
Propulsión | Diesel e/ou turbina gas, 2 hélices de paso variable |
Potencia | Gas: 46 648 CV Diésel:12 000 CV |
Velocidade | 21 nós |
Autonomía | 5.000 m.n. a 18 nós |
Tripulación | 250 persoas (48 oficiais máis capitán) |
Aeronaves | 1 Seahawk SH-60B Lamps III |
Equipamento aeronaves | Cuberta de vó a popa e hangar para un helicóptero. |
Historia
En 1983 a Armada Española e Bazán iniciaron un programa para a modernización naval chamado NFR-90 (Nato Frigate Replacement). Sería un proxecto da OTAN conxunto entre España, Alemaña, Canadá, Estados Unidos, Francia, Italia, Holanda e Gran Bretaña. O obxectivo era crear unha fragada. Un deseño común que compartiría elementos para reducir os custes de deseño e produción. As diferentes prioridades e necesidades de cada país fixeron que en 1989 o proxecto se abandonase. En 1990 decidiuse continuar co proxecto pero redefinindo as prioridades. O que ía ser un buque antisubmarino de características similares ás fragatas existentes pasou a un buque máis centrado na guerra aérea. En 1992 iniciáronse contactos coas mariñas de Alemaña e Holanda para desenvolver unha fragata, compartindo o deseño en intereses comúns. En 1993 concretouse esta colaboración. En 1995 a Armada Española elixe o sistema norte americano AEGIS de Lockheed Martin como base operativa do buque co radar AN/SPY-1D empregado na serie DDG-51 "Arleigh Burke" da USN. Esta elección condicionou todo o deseño do buque. Así os destructores americanos desplazaban 8 500 toneladas mentras que o deseño das F-100 terían 5 800 toneladas de desplazamento[1].
Sistemas
Estrutura
O casco do buque foi desenvolvido pola oficina técnica de Bazán en colaboración ca Armada Española empregando tecnoloxía e programas de seu.
Sistema | País | Fabricante | Notas |
---|---|---|---|
Formas do casco | Navantia | Modificado a partir dunha licenza de Bath Iron Works do deseño da Clase Arleigh Burke. |
Sensores
Armamento
Propulsión
Flota F-100
Código | Nome | Data botadura | Data entrada en servizo | Indicativo de chamada | Imaxe |
---|---|---|---|---|---|
F-101 | Álvaro de Bazán | 31 de outubro de 2000 | 19 de setembro de 2002 | ||
F-102 | Almirante Juan de Borbón | 28 de febreiro de 2002 | 3 de decembro de 2003 | ||
F-103 | Blas de Lezo | 16 de maio de 2003 | 16 de decembro de 2004 | ||
F-104 | Méndez Núñez | 12 de novembro de 2004 | 21 de marzo de 2006 | ||
F-105 | Cristóbal Colón | 4 de novembro de 2010 | 23 de outubro de 2012 |
Notas
- ↑ [revistamarina.cl/revistas/1998/3/bueno.pdf Gregorio Bueno Murga. La Nueva Fragata Española F-100. - Revista de Marina (en PDF)]