Proxecto Xenoma Humano: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 20:
[[Ficheiro:Dna-split.png|miniatura|upright=1.2|[[Replicación do ADN]].]]
[[Ficheiro:Wellcome genome bookcase.png|miniatura|300px|A primeira presentación impresa do xenoma humano entregouse nunha serie de libros, que se mostran na [[Colección Wellcome]], [[Londres]].]]
EnOs inicios da idea de realizar un proxecto para secuenciar o xenoma humano empezaron en maio de 1985 cando Robert Sinsheimer organizou un obradoiro para discurtir a secuenciación do xenoma humano,<ref>{{cite journal|last1=Sinsheimer|first1=Robert|title=The Santa Cruz Workshop, May 1985|journal=Genomics|date=1989|volume=5|page=954|doi=10.1016/0888-7543(89)90142-0}}</ref> pero por varias razóns os [[NIH]] estaban interesados en implicarse na proposta. No marzo seguinte, o obradoiro de Santa Fe foi organizado por [[Charles DeLisi]] e David Smith da Oficina do Departamento de Enerxía e Investigaión Ambiental (OHER).<ref>{{cite journal|last1=DeLisi|first1=Charles|title=Conferences That Changed the World|journal=Nature|date=October 2008|page=455|doi=10.1038/455876a }}</ref> Ao mesmo tempo Renato Dulbecco propuxo a secuenciación completa do xenoma nun artigo na revista [[Science]].<ref>{{cite journal|last1=Dulbecco|first1=Renato|title=Turning Point in Cancer Research, Sequencing the Human Genome|journal=Science|date=1986|volume=231|pages=1055–1056|doi=10.1126/science.3945817|pmid=3945817|issue=4742}}</ref> Despois seguiunos James Watson dous meses máis tarde cun obradoiro realizado no Cold Spring Harbor Laboratory.
 
O feito de que o obradoiro de Santa Fe fose promovido e apoiado por unha axencia federal abriu o camiño, que, non obstante, era difícil e tortuoso (Cook-Deegan),<ref>Gene Wars, Op Cit,</ref> para que a idea se convertese nunha política gobernamental. Nun memorando ao Vicesecretario para a Investigación enerxética (Alvin Trivelpiece), o director do OHER, Charles DeLisi, perfilou un plan para o proxecto.<ref>{{cite web|url=https://repository.library.georgetown.edu/handle/10822/556935/discover?filtertype=author&filter_relational_operator=equals&filter=DeLisi%2C+Charles|title=Search|work=georgetown.edu}}</ref> Con isto deu comezo unha longa e complexa cadea de acontecementos que levaron a reprogramar os orzamentos que permitiron á OHER poñer en marcha o Proxecto en 1986, e recomendar unha partida orzamentaria para o PXH, que figuraba na presentación do orzamento de 1986 do presidente Regan (Cook-Deegan),<ref>Gene Wars, Op.Cit.p 102</ref> e finalmente foi aprobado polo Congreso. De especial importancia para conseguir a aprobación do Congreso foi o apoio do senador Peter Domenici, con quen DeLisi fixera amizade.<ref>{{cite web|url=http://clinton5.nara.gov/WH/new/html/Mon_Jan_8_141714_2001.html|title=President Clinton Awards the Presidential Citizens Medals|work=nara.gov}}</ref> Domenici presidía o Comité do Senado sobre Enerxía e Recursos Naturais, e tamén o Comité de Orzamentos, ambos os dous claves para o proceso de aprobación dos orzamentos do DOE. O Congreso engadiu unha cantidade comparable ao orzamento dos NIH, empezando así a financiación oficial do Proxecto por ambas as axencias.