Eucalipto azul: Diferenzas entre revisións

Esta afirmación, matizada nos últimos anos, acompaña ao eucalipto desde os primeiros momentos da súa introdución: Eladio Rodríguez escribía (1949) que "''Considéraselle útil por varios conceptos, pois polo seu rápido desenvolvemento deseca o terreo, contribúe a sandar as localidades pantanosas e crese que as emanacións das súas follas destrúen os xermes das febres palúdicas''". Tamén se consideraba, pola mesma razón, bo para curar o paludismo: Cuveiro escribía en 1876 que "''Se usa con buen resultado en las fiebres intermitentes <ref>Cos nomes de ''febres intermitentes'' ou ''tercianas'' designábase o paludismo ou malaria.</ref>. Fómrase unha infusion teiforme con catro das súas follas pecioladas ou dúas das sentadas, que se dá dous veces ao día aínda durante o acceso, xa que axiña disminúe a forza. O seu extracto recoméndase nas neuralxias''".

En [[Andalucía]] existe outros insectos que actúan como pragas do eucalipto. O ''Phorocanta semipunctata'' e ''P. recurva'', chamado taladro ou perforador do eucalipto [http://cisr.ucr.edu/eucalyptus_longhorned_borer.html], foi importado en Europa coas primeiras árbores xa no século XIX, se ben aínda non se detectou en Galicia a causa das condicións climatolóxicas galegas, que non permiten o seu desenvolvemento <ref>Naturalmente, tamén está presente noutros países onde se reforestou con eucaliptos, como Chile, Perú, Uruguai ou SudáfricaSuráfrica.</ref>. Neste caso, o dano prodúceo o desenvolvemento da larva que escava longas galerías baixo a cortiza da árbore e provoca que seque. A praga afecta normalmente a árbores con algún tipo de lesión ou que sofren longos períodos de seca, pero tamén se atopou en exemplares sanos e en troncos acabados de cortar.