Wikipedia

Jacques-Louis David: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
corrixo
Anton45 (conversa | contribucións)
29.298 edicións
formato e ortografía
Liña 6:
'''Jacques-Louis David''' ([[30 de agosto]] de [[1748]] - [[29 de decembro]] de [[1825]]) foi un pintor [[Francia|francés]] de bastante influencia no estilo [[Neoclasicismo|neoclásico]]. Buscou a inspiración nos modelos escultóricos e mitolóxicos [[Grecia Antiga|gregos]], baseándose na austeridade e severidade, algo que cadraba co clima moral dos últimos anos do [[antigo réxime]].
 
Máis adiante David chegou a ser un activo participante na [[Revolución Francesa]] así coma amigo de [[Maximilien de Robespierre]]; en realidade foi oun líderdos dasmáximos artesexpoñentes baixoartísticos ada [[República Francesa]]. Pechado no cárcereEncarcerado trala caída do poder de Robespierre, máis tarde aliñouse co advenimento doutro réxime político, o de [[Napoleón Bonaparte]]. Foi nesta época cando desenvolveu o seu ''Estilo Imperio'', notable polo uso de cores cálidas óao estilo [[Veneciano]].
Entre os seus numerosos alumnos cabe destacar a [[Antoine-Jean Gros]], [[Anne-Louis Girodet de Roucy-Triosson]] e o máis coñecido de todos: [[Jean Auguste Dominique Ingres]]. Isto fíxolle ser o pintor máis influente do arte Francés do [[século XIX]], especialmente nas pinturas académicas.▼
 
▲Entre os seus numerosos alumnos cabe destacar a [[Antoine-Jean Gros]], [[Anne-Louis Girodet de Roucy-Triosson]] e o máis coñecido de todos: [[Jean Auguste Dominique Ingres]]. Isto fíxolle ser o pintor máis influente do arte Francés do [[século XIX]], especialmente nas pinturas académicas.
A obra máis destacada de
David, é o ''Xuramento dos Horacios (1785, actualmente no [[Louvre]])''. Tras
haberse dado a coñecer grazas o Salón o gobernó encárgalle que pinte ''Horacio defendido polo seu fillo,'' o
primeiro que fai é que opúxose o encargo tanto no tema (''Horacio defendido polo seu fillo'' pasa a ser ''O Xuramento dos Horacios'') como no tamaño, cambia as dimensións para
facer unha obra de gran formato, 330x425cm.
 
== O xuramento dos Horacios ==
É considerada a obra
Tras terse dado a coñecer o estado encargalle que pinte ''Horacio defendido polo seu fillo'', porén David discrepa tanto no título coma nas dimensións, dando lugar ao ''Xuramento dos Horacios'' cun gran formato, 330 por 425cm. Pintada en [[1785]] e actualmente exposta no [[Louvre]] é a obra máis coñecida de David e está considerada coma a obra cume da pintura [[Neoclasicismo|Neoclásica]].
cume da pintura [[Neoclasicismo|Neoclásica]], David buscou una historia clásica un exemplo de
virtude válido para o presente. A temática da obra é o cumprimento do deber por
riba de calquera sentimento persoal.
 
A temática da obra é o cumprimento do deber por riba de calquera sentimento persoal. Toma a historia de [[Tito Livio]] no período de guerras entre [[Roma]] e Alba Longa ([[-668|668 a.C.]]). A disputa entre as dúas cidades decídese resolver por un combate inusual: os Horacios, trillizos romanos, contra os Curiacios, trillizos de Alba. O drama radica no parentesco familiar, xa que unha das irmáns dos Horacias, Sabina, estaba prometida cun Curiacio. A pesar disto, e como vemos reflexado na obra, o pai Horacio exhorta os seus fillos a loita.
A historia tómaa de
[[Tito Livio|Livio]], no periodo de guerras entre [[Roma]] e Alba Longa (668 a.C.). A disputa
entre as dúas cidades decídese resolver por un combate inusual: os Horacios,
trillizos romanos, contra os Curiacios, trillizos de Alba. O drama radica no
parentesco familiar, xa que unha das irmáns dos Horacias, Sabina, estaba
prometida cun Curiacio. A pesar disto, e como vemos reflexado na obra, o pai
Curiacio exhorta os seus fillos a loita.
 
David sitúa a escena no patio dunha casa. A esquerda atopamos os fillos e no centro da composición o pai que é quen realiza a acción principal, o xuramento, obrigandoos o cumprimento do deber coa patria. E na dereita atopamos as mulleres, vestidas á moda romana.
David sitúa a escena no
patio dunha casa. A esquerda atopamos os fillos e no centro da composición o
pai que é quen realiza a acción principal, o xuramento, obrigandoos o
cumprimento do deber coa patria. E na dereita atopamos as mulleres, vestidas a
moda romana, o que nos está a mostrar os coñecementos arqueolóxicos do pintor.
 
A través da xestualización e a expresión corporal comunícase connosco. Busca a claridade, de ahí o uso das cores apagadas, como mostra de [[Racionalismo|racionalidade]]. No xuramento das espadas é onde se observa a maior tensión dentro da obra, figuras con moita enerxía que contrastan co desconsolo do grupo das figuras femeninas.
A través da
xestualización e a expresión corporal comunícase connosco. Busca a claridade,
de aí o uso das cores apagadas, como mostra de [[Racionalismo|racionalidade]].
 
O fondo divídese en tres arcos que son os que dividen a escena do primeiro término, cada grupo enmárcase nun dos arcos laterais, e a figura do pai no central. A arquitectura carece de ornamentación, propia do estilo, por outra banda esto contribue a resaltar o tema tráxico representado.
No xuramento das espadas
é onde se observa a maior tensión dentro da obra, figuras con moita enerxía que
contrastan co desconsuelo do grupo das figuras femeninas.
 
David vai compoñer por contraposición, fai que as figuras resalten sobre o fondo, o mesmo tempo que contrastan entre sí, primeiro dentro dos propios grupos, por un lado os Horacios e o pai, este conxunto contraponse co das mulleres, e tódalas figuras contra os arcos do fondo.
O fondo
divídese en tres arcadas que son as que dividen a escena do primeiro término,
cada grupo enmárcase nun dos arcos laterais, e a figura do pai no central. A arquitectura
carece de ornamentación, propia do estilo, por outra banda esto contribue a
resaltar o asunto tráxico representado.
 
A perspectiva céntrase nas mans da figura do pai, que é o que realiza a acción principal do xuramento e sostén as espadas. Seguindo as liñas do pavimento atopamos que o punto de fuga coincide nesto.
David vai
compoñer por contraposición, fai que as figuras resalten sobre o fondo, o mesmo
tempo que contrastan entre sí, primeiro dentro dos propios grupos, por un lado
os Horacios e o pai, este conxunto contraponse co das mulleres, e tódalas
figuras contra os arcos do fondo.
 
Dos tres Horacios o que está en primer plano é o que atrae a mirado do espectador, a lenda dí que só un dos irmáns saíu victorioso da batalla. Os outros dous extenden as mans en dirección a espada, a forza representada nese acto é o seu firme compromiso coa patria. As miradas coinciden co punto de fuga e coa liña de horizonte, onde o máis destacado é o xuramento. Para que esta mensaxe nos chegue de forma clara David suprime todo o accesorio que podería complicar a nosa percepción do tema.
A perspectiva
céntrase nas mans da figura do pai, que é o que realiza a acción principal do
xuramento e sostén as espadas. Seguindo as liñas do pavimento atopamos que o
punto de fuga coincide nesto.
 
O cadro na época foi acollido pola crítica de forma negativa polas ideas políticas aíahí representadas.▼
Dos tres
Horacios o que está en primer plano é o que atrae a mirado do espectador, a
lenda dí que só un dos irmáns saíu victorioso da batalla. Os outros dous
extenden as mans en dirección a espada, a forza representada nese acto é o seu
firme compromiso coa patria. As miradas coinciden co punto de fuga e coa liña
de horizonte, onde o máis destacado é o xuramento. Para que esta mensaxe nos
chegue de forma clara David suprime todo o accesorio que podería complicar a
nosa percepción do tema.
 
O cadro na
▲época foi acollido pola crítica de forma negativa polas ideas políticas aí
representadas.
{{ORDENAR:David,Jacques-Louis}}
 
[[Categoría:Nados en 1748]]
[[Categoría:Finados en 1825]]
[[Categoría:Pintores de Francia|David, Jacques-Louis]]
[[Categoría:Pintores retratistas]]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Jacques-Louis_David»