Código xenético: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot:Arranxo de parámetros nas referencias |
m Bot: Arranxo de parámetros nas referencias |
||
Liña 236:
Exiten outros dous aminoácidos codificados polo código xenético nalgunhas circunstancias e nalgúns organismos. Son a seleniocisteína e a pirrolisina.
A [[selenocisteína]] (Sec/U)<ref>{{cita publicación| autor = IUPAC-IUBMB Joint Commission on Biochemical Nomenclature (JCBN) and Nomenclature Committee of IUBMB (NC-IUBMB) | título = Newsletter 1999 | año = 1999 | publicación = European Journal of Biochemistry |
O outro aminoácido, a [[pirrolisina]] (Pyl/O),<ref>{{cita publicación| autor = John F. Atkins and Ray Gesteland (2002). | título = The 22nd Amino Acid. Science 296 (5572): 1409–1410.}}</ref><ref>{{cita publicación| autor = Krzycki J (2005). | título = The direct genetic encoding of pyrrolysine. Curr Opin Microbiol 8 (6): 706–712.}}</ref> é un aminoácido presente en encimas metabólicos de [[arquea]]s metanóxenas. Está codificado polo codón UAG (que normalmente é de parada) cando a bacteria ten os xenes PylT e PylS e están presentes na secuencia os [[PYLIS|elementos PYLIS]] (Secuencia de Inserción da Pirrolisina).
Liña 351:
== A orixe do código xenético ==
Malia as variacións que existen, os códigos xenéticos utilizados por todas as formas coñecidas de vida son moi similares. Isto suxire que o código xenético se estableceu moi cedo na historia da vida e que ten unha orixe común para as formas de vida actuais. Análises filoxenéticas suxiren que as moléculas de ARNt evolucionaron antes que o actual conxunto de [[aminoacil-ARNt sintetase]]s.<ref name=De1998>{{cita publicación | autor = De Pouplana, L.R. | coautores = Turner, R.J.; Steer, B.A.; Schimmel, P. | año = 1998 | título = Genetic code origins: tRNAs older than their synthetases? | publicación = Proceedings of the National Academy of Sciences |
O código xenético non é unha asignación aleatoria dos codóns a aminoácidos.<ref>{{cita publicación |autor=Freeland SJ, Hurst LD |título=The genetic code is one in a million |publicación=J. Mol. Evol. |volume=47 |número=3 |páxinas=238–48 |ano=1998 |mes=September |pmid=9732450 |url=http://link.springer-ny.com/link/service/journals/00239/bibs/47n3p238.html |doi=10.1007/PL00006381}}</ref> Por exemplo, os aminoácidos que comparten a misma vía biosintética tenden a ter a primeira base igual nos seus codóns<ref>{{cita publicación |autor=Taylor FJ, Coates D |título=The code within the codons |publicación=BioSystems |volume=22 |número=3 |páxinas=177–87 |ano=1989 |pmid=2650752 |doi=10.1016/0303-2647(89)90059-2}}</ref> e aminoácidos con propiedades físicas similares tenden a ter similares codóns.<ref>{{cita publicación |autor=Di Giulio M |título=The extension reached by the minimization of the polarity distances during the evolution of the genetic code |publicación=J. Mol. Evol. |volume=29 |número=4 |páxinas=288–93 |ano=1989 |mes=October |pmid=2514270 |doi=10.1007/BF02103616}}</ref><ref>{{cita publicación |autor=Wong JT |título=Role of minimization of chemical distances between amino acids in the evolution of the genetic code |publicación=Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. |volume=77 |número=2 |páxinas=1083–6 |ano=1980 |mes=February |pmid=6928661 |doi=10.1073/pnas.77.2.1083}}</ref>
| |||