Paradoxo de Levinthal: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m Bot: Cambio o modelo: Cite journal; cambios estética |
||
Liña 1:
O '''paradoxo de Levinthal''' é un [[experimento mental]], que constitúe unha [[autorreferencia]] na teoría do [[pregamento de proteínas]]. En 1969, [[Cyrus Levinthal]] decatouse de que, debido ao gran número de [[grao de liberdade|graos de liberdade]] dunha cadea polipeptídica non pregada, a molécula ten un número astronómico de posibles conformacións que podería adoptar. Nun dos seus traballos publicados fixo unha estimación de 3<sup>300</sup> ou 10<sup>143</sup> posibilidades<ref>{{
|last=Levinthal|first=Cyrus|year=1969|title=How to Fold Graciously|
journal=Mossbauer Spectroscopy in Biological Systems: Proceedings of a meeting held at Allerton House, Monticello, Illinois|pages=22–24|
url=http://www-miller.ch.cam.ac.uk/levinthal/levinthal.html
|archiveurl = http://web.archive.org/web/20101007174851/http://www-miller.ch.cam.ac.uk/levinthal/levinthal.html |archivedate = 2010-10-07}}</ref>
|last=Levinthal|first=Cyrus|year=1968|title=Are there pathways for protein folding?|journal=Journal de Chimie Physique et de Physico-Chimie Biologique|volume=65|pages=44–45|url=http://www.biochem.wisc.edu/courses/biochem704/Reading/Levinthal1968.pdf}}</ref>) Por exemplo, un polipéptido de 100 residuos de aminoácido terá 99 [[enlace peptídico|enlaces peptídicos]], e, por tanto, 198 ángulos de enlace fi e psi distintos. Se cada un destes ángulos de enlace pode estar nunha de tres posibles conformacións estables, a proteína pode pregarse incorrectamente (non adoptando a súa conformación nativa) nun máximo de 3<sup>198</sup> conformacións distintas (incluíndo calquera posible redundancia de pregamento). Por tanto, se a proteína ten que atinguir a súa correcta configuración de pregamento probando secuencialmente todas as posibles conformacións, iso requeriríalle un tempo maior ca idade do Universo para chegar á súa correcta conformación nativa. Isto segue sendo certo mesmo se se proba cada conformacións en tempos tan breves como [[nanosegundo]]s ou [[picosegundo]]s. O "paradoxo" é que a maioría das proteínas pequenas tardan en pregarse espontaneamente un milisegundo ou mesmo un microsegundo, moito menos do que teoricamente se requiriría. Este paradoxo é básico para as aproximacións computacionais no estudo da [[predición da estrutura das proteínas]].<ref>{{
O propio Levinthal era consciente de que as proteínas se pregan espontaneamente e en breve tempo. Suxeriu que este paradoxo podía resolverse se "o pregamento de proteínas é acelerado e guiado pola rápida formación de interaccións locais, que determinan o posterior pregamento do péptido; isto suxire que hai secuencias de aminoácidos locais que establecen interaccións estables e serven como puntos de nucleación no proceso de pregamento."<ref>{{
Levinthal tamén suxeriu que a estrutura nativa podería ter unha enerxía maior, se a enerxía máis baixa non fose accesible cineticamente. Unha analoxía é unha rocha rodando monte abaixo que se queda atrancada nunha foxa a medio camiño (enerxía maior do mínimo) en vez de chegar á base do monte (o mínimo de enerxía).<ref>{{
Unha explicación do paradoxo é a seguinte: Segundo [[Edward Trifonov]] e Igor Berezovsky,<ref>{{
== Notas ==
{{Listaref|2}}
== Véxase tamén ==
=== Outros artigos ===
* [[Chaperona]]
* [[Dogma de Anfinsen]]
* [[Pregamento das proteínas]]
=== Ligazóns externas ===
* http://www-wales.ch.cam.ac.uk/~mark/levinthal/levinthal.html
* http://www.wired.com/wired/archive/9.07/blue_pr.html
|